مزامیر 147
| خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم! | 1 |
Praise ye the Lord, for it is good to sing vnto our God: for it is a pleasant thing, and praise is comely.
| خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | 2 |
The Lord doth builde vp Ierusalem, and gather together the dispersed of Israel.
| او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد. | 3 |
He healeth those that are broken in heart, and bindeth vp their sores.
| خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند. | 4 |
He counteth the nomber of the starres, and calleth them all by their names.
| خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست. | 5 |
Great is our Lord, and great is his power: his wisdome is infinite.
| او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد. | 6 |
The Lord relieueth the meeke, and abaseth the wicked to the ground.
| خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید! | 7 |
Sing vnto the Lord with prayse: sing vpon the harpe vnto our God,
| او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند، | 8 |
Which couereth the heauen with cloudes, and prepareth raine for the earth, and maketh the grasse to growe vpon the mountaines:
| به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند. | 9 |
Which giueth to beasts their foode, and to the yong rauens that crie.
| خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ | 10 |
He hath not pleasure in the strength of an horse, neither delighteth he in the legs of man.
| خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند. | 11 |
But the Lord deliteth in them that feare him, and attende vpon his mercie.
| ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو! | 12 |
Prayse the Lord, O Ierusalem: prayse thy God, O Zion.
| زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است. | 13 |
For he hath made the barres of thy gates strong, and hath blessed thy children within thee.
| او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید. | 14 |
He setteth peace in thy borders, and satisfieth thee with the floure of wheate.
| خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود. | 15 |
He sendeth foorth his commandement vpon earth, and his worde runneth very swiftly.
| او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند. | 16 |
He giueth snowe like wooll, and scattereth the hoare frost like ashes.
| خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ | 17 |
He casteth foorth his yce like morsels: who can abide the colde thereof?
| سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند. | 18 |
He sendeth his worde and melteth them: he causeth his winde to blowe, and the waters flowe.
| او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل. | 19 |
He sheweth his word vnto Iaakob, his statutes and his iudgements vnto Israel.
| این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد! | 20 |
He hath not dealt so with euery nation, neither haue they knowen his iudgements. Prayse ye the Lord.
