مزامیر 147
| خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم! | 1 |
Praise ye the Lord, because psalm is good: to our God be joyful and comely praise.
| خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. | 2 |
The Lord buildeth up Jerusalem: he will gather together the dispersed of Israel.
| او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد. | 3 |
Who healeth the broken of heart, and bindeth up their bruises.
| خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند. | 4 |
Who telleth the number of the stars: and calleth them all by their names.
| خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست. | 5 |
Great is our Lord, and great is his power: and of his wisdom there is no number.
| او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد. | 6 |
The Lord lifteth up the meek, and bringeth the wicked down even to the ground.
| خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید! | 7 |
Sing ye to the Lord with praise: sing to our God upon the harp.
| او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند، | 8 |
Who covereth the heaven with clouds, and prepareth rain for the earth. Who maketh grass to grow on the mountains, and herbs for the service of men.
| به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند. | 9 |
Who giveth to beasts their food: and to the young ravens that call upon him.
| خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ | 10 |
He shall not delight in the strength of the horse: nor take pleasure in the legs of a man.
| خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند. | 11 |
The Lord taketh pleasure in them that fear him: and in them that hope in his mercy.
| ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو! | 12 |
Praise the Lord, O Jerusalem: praise thy God, O Sion.
| زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است. | 13 |
Because he hath strengthened the bolts of thy gates, he hath blessed thy children within thee.
| او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید. | 14 |
Who hath placed peace in thy borders: and filleth thee with the fat of corn.
| خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود. | 15 |
Who sendeth forth his speech to the earth: his word runneth swiftly.
| او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند. | 16 |
Who giveth snow like wool: scattereth mists like ashes.
| خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ | 17 |
He sendeth his crystal like morsels: who shall stand before the face of his cold?
| سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند. | 18 |
He shall send out his word, and shall melt them: his wind shall blow, and the waters shall run.
| او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل. | 19 |
Who declareth his word to Jacob: his justices and his judgments to Israel.
| این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد! | 20 |
He hath not done in like manner to every nation: and his judgments he hath not made manifest to them. Alleluia.
