< مزامیر 147 >

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم! 1
Hallelujah! How good it is to sing praises to our God, how pleasant and lovely to praise Him!
خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید. 2
The LORD builds up Jerusalem; He gathers the exiles of Israel.
او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد. 3
He heals the brokenhearted and binds up their wounds.
خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند. 4
He determines the number of the stars; He calls them each by name.
خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست. 5
Great is our Lord, and mighty in power; His understanding has no limit.
او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد. 6
The LORD sustains the humble, but casts the wicked to the ground.
خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید! 7
Sing to the LORD with thanksgiving; make music on the harp to our God,
او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند، 8
who covers the sky with clouds, who prepares rain for the earth, who makes grass to grow on the hills.
به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند. 9
He provides food for the animals, and for the young ravens when they call.
خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛ 10
He does not delight in the strength of the horse; He takes no pleasure in the legpower of the man.
خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند. 11
The LORD is pleased with those who fear Him, who hope in His loving devotion.
ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو! 12
Exalt the LORD, O Jerusalem; praise your God, O Zion!
زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است. 13
For He strengthens the bars of your gates and blesses the children within you.
او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید. 14
He makes peace at your borders; He fills you with the finest wheat.
خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود. 15
He sends forth His command to the earth; His word runs swiftly.
او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند. 16
He spreads the snow like wool; He scatters the frost like ashes;
خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟ 17
He casts forth His hail like pebbles. Who can withstand His icy blast?
سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند. 18
He sends forth His word and melts them; He unleashes His winds, and the waters flow.
او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل. 19
He declares His word to Jacob, His statutes and judgments to Israel.
این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد! 20
He has done this for no other nation; they do not know His judgments. Hallelujah!

< مزامیر 147 >