مزامیر 147

1 خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

Chvalte Hospodina, nebo dobré jest zpívati žalmy Bohu našemu, nebo rozkošné jest, a ozdobná jest chvála.

2 خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

Stavitel Jeruzaléma Hospodin, rozptýlený lid Izraelský shromažďuje,

3 او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

Kterýž uzdravuje skroušené srdcem, a uvazuje bolesti jejich,

4 خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

Kterýž sčítá počet hvězd, a každé z nich ze jména povolává.

5 خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

Velikýť jest Pán náš, a nesmírný v síle; rozumnosti jeho není počtu.

6 او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

Pozdvihuje pokorných Hospodin, ale bezbožné snižuje až k zemi.

7 خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

Zpívejte Hospodinu s díkčiněním, zpívejte žalmy Bohu našemu na citaře,

8 او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

Kterýž zastírá nebesa hustými oblaky, nastrojuje zemi déšť, a vyvodí trávu na horách.

9 به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

Kterýž dává hovadům potravu jejich, i mladým krkavcům, kteříž volají k němu.

10 خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

Nemáť v síle koně zalíbení, aniž se kochá v lejtkách muže udatného.

11 خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

Líbost má Hospodin v těch, kteříž se ho bojí, a kteříž doufají v milosrdenství jeho.

12 ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

Chval, Jeruzaléme, Hospodina, chval Boha svého, Sione.

13 زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

Nebo on utvrzuje závory bran tvých, požehnání udílí synům tvým u prostřed tebe.

14 او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

On působí v končinách tvých pokoj, a bělí pšeničnou nasycuje tě.

15 خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

On když vysílá na zemi rozkaz svůj, velmi rychle k vykonání běží slovo jeho.

16 او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

Onť dává sníh jako vlnu, jíním jako popelem posýpá.

17 خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

Hází ledem svým jako skyvami; před zimou jeho kdo ostojí?

18 سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

Vysílaje slovo své, rozpouští je; hned jakž povane větrem svým, anť tekou vody.

19 او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

Zvěstuje slovo své Jákobovi, ustanovení svá a soudy své Izraelovi.

20 این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!

Neučinilť tak žádnému národu, a protož soudů jeho nepoznali. Halelujah.