مزامیر 146

1 سپاس بر خداوند! ای جان من، خداوند را ستایش کن.

Аллилуия. Аггея и Захарии. Хвали, душа моя, Господа.

2 آری، تا زنده‌ام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستایش خواهم کرد.

Буду восхвалять Господа, доколе жив; буду петь Богу моему, доколе есмь.

3 بر رهبران انسانی توکل نکنید؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند.

Не надейтесь на князей, на сына человеческого, в котором нет спасения.

4 وقتی آنها می‌میرند به خاک باز می‌گردند و تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب می‌شود!

Выходит дух его, и он возвращается в землю свою: в тот день исчезают все помышления его.

5 اما خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددکار اوست و امیدش بر یهوه، خدای او می‌باشد،

Блажен, кому помощник Бог Иаковлев, у кого надежда на Господа Бога его,

6 همان خدایی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، آفرید. او خدایی است که همیشه نسبت به وعده‌هایش امین می‌ماند،

сотворившего небо и землю, море и все, что в них, вечно хранящего верность,

7 به داد مظلومان می‌رسد، و گرسنگان را سیر می‌کند. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد،

творящего суд обиженным, дающего хлеб алчущим. Господь разрешает узников,

8 چشمان کوران را باز می‌کند و آنان را که زیر بار مشقت خم شده‌اند، راست می‌گرداند. خداوند عادلان را دوست دارد،

Господь отверзает очи слепым, Господь восставляет согбенных, Господь любит праведных.

9 از غریبان محافظت می‌کند، از یتیمان و بیوه‌زنان نگهداری می‌نماید؛ اما نقشه‌های شریران را نقش بر آب می‌کند.

Господь хранит пришельцев, поддерживает сироту и вдову, а путь нечестивых извращает.

10 خداوند تا ابد سلطنت می‌نماید. ای اورشلیم، خدای تو در طی تمام دورانها حکمرانی خواهد کرد. خداوند را سپاس باد!

Господь будет царствовать во веки, Бог твой, Сион, в род и род. Аллилуия.