مزامیر 146

1 سپاس بر خداوند! ای جان من، خداوند را ستایش کن.

Hallelujah. Praise, O my soul, the Lord.

2 آری، تا زنده‌ام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستایش خواهم کرد.

I will praise the Lord throughout my life: I will sing praises unto my God while I have any being.

3 بر رهبران انسانی توکل نکنید؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند.

Put not your trust in princes, in the son of man, in whom there is no salvation.

4 وقتی آنها می‌میرند به خاک باز می‌گردند و تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب می‌شود!

When his spirit goeth forth, he returneth to his [native] earth: on that very day perish his thoughts.

5 اما خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددکار اوست و امیدش بر یهوه، خدای او می‌باشد،

[But] happy is he who hath the God of Jacob for his help, whose hope is on the Lord his God;

6 همان خدایی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، آفرید. او خدایی است که همیشه نسبت به وعده‌هایش امین می‌ماند،

Who hath made heaven, and earth, the sea, and all that is therein; who keepeth truth for ever;

7 به داد مظلومان می‌رسد، و گرسنگان را سیر می‌کند. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد،

Who executeth justice for the oppressed: who giveth bread to the hungry: the Lord looseneth the prisoners;

8 چشمان کوران را باز می‌کند و آنان را که زیر بار مشقت خم شده‌اند، راست می‌گرداند. خداوند عادلان را دوست دارد،

The Lord causeth the blind to see; the Lord raiseth up those who are bowed down; the Lord loveth the righteous:

9 از غریبان محافظت می‌کند، از یتیمان و بیوه‌زنان نگهداری می‌نماید؛ اما نقشه‌های شریران را نقش بر آب می‌کند.

The Lord guardeth the strangers; the fatherless and widow he helpeth up; but the way of the wicked he maketh crooked.

10 خداوند تا ابد سلطنت می‌نماید. ای اورشلیم، خدای تو در طی تمام دورانها حکمرانی خواهد کرد. خداوند را سپاس باد!

The Lord will reign for ever, even thy God, O Zion, unto all generations. Hallelujah.