مزامیر 146

1 سپاس بر خداوند! ای جان من، خداوند را ستایش کن.

Praise the Lord! With my whole being I praise the Lord!

2 آری، تا زنده‌ام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستایش خواهم کرد.

I will praise the Lord while I live; I will sing praises to my God while I have breath.

3 بر رهبران انسانی توکل نکنید؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند.

Don't put your confidence in human leaders—they cannot save you.

4 وقتی آنها می‌میرند به خاک باز می‌گردند و تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب می‌شود!

Once they breathe no more, they go back to dust. On that very day everything they planned dies with them.

5 اما خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددکار اوست و امیدش بر یهوه، خدای او می‌باشد،

Happy are those who have the God of Jacob to help them—their hope is in the Lord their God—

6 همان خدایی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، آفرید. او خدایی است که همیشه نسبت به وعده‌هایش امین می‌ماند،

the one who made heaven and earth, and the sea along with everything it contains. He is trustworthy forever.

7 به داد مظلومان می‌رسد، و گرسنگان را سیر می‌کند. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد،

He makes sure the oppressed receive justice. He gives food to the hungry. The Lord sets the prisoners free.

8 چشمان کوران را باز می‌کند و آنان را که زیر بار مشقت خم شده‌اند، راست می‌گرداند. خداوند عادلان را دوست دارد،

The Lord makes the blind see. The Lord lifts up those who are bowed down. The Lord loves those who do what is right.

9 از غریبان محافظت می‌کند، از یتیمان و بیوه‌زنان نگهداری می‌نماید؛ اما نقشه‌های شریران را نقش بر آب می‌کند.

The Lord takes care of strangers among us. He looks after widows and orphans. But he makes life difficult for the wicked.

10 خداوند تا ابد سلطنت می‌نماید. ای اورشلیم، خدای تو در طی تمام دورانها حکمرانی خواهد کرد. خداوند را سپاس باد!

The Lord will reign forever. Zion, he will be your God for all generations. Praise the Lord!