< مزامیر 146 >

سپاس بر خداوند! ای جان من، خداوند را ستایش کن. 1
Alleluia, of Aggeus and Zacharias.
آری، تا زنده‌ام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستایش خواهم کرد. 2
Praise the Lord, O my soul, in my life I will praise the Lord: I will sing to my God as long as I shall be. Put not your trust in princes:
بر رهبران انسانی توکل نکنید؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند. 3
In the children of men, in whom there is no salvation.
وقتی آنها می‌میرند به خاک باز می‌گردند و تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب می‌شود! 4
His spirit shall go forth, and he shall return into his earth: in that day all their thoughts shall perish.
اما خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددکار اوست و امیدش بر یهوه، خدای او می‌باشد، 5
Blessed is he who hath the God of Jacob for his helper, whose hope is in the Lord his God:
همان خدایی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، آفرید. او خدایی است که همیشه نسبت به وعده‌هایش امین می‌ماند، 6
Who made heaven and earth, the sea, and all things that are in them.
به داد مظلومان می‌رسد، و گرسنگان را سیر می‌کند. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد، 7
Who keepeth truth for ever: who executeth judgment for them that suffer wrong: who giveth food to the hungry. The Lord looseth them that are fettered:
چشمان کوران را باز می‌کند و آنان را که زیر بار مشقت خم شده‌اند، راست می‌گرداند. خداوند عادلان را دوست دارد، 8
The Lord enlighteneth the blind. The Lord lifteth up them that are cast down: the Lord loveth the just.
از غریبان محافظت می‌کند، از یتیمان و بیوه‌زنان نگهداری می‌نماید؛ اما نقشه‌های شریران را نقش بر آب می‌کند. 9
The Lord keepeth the strangers, he will support the fatherless and the widow: and the ways of sinners he will destroy.
خداوند تا ابد سلطنت می‌نماید. ای اورشلیم، خدای تو در طی تمام دورانها حکمرانی خواهد کرد. خداوند را سپاس باد! 10
The Lord shall reign for ever: thy God, O Sion, unto generation and generation.

< مزامیر 146 >