< مزامیر 146 >

سپاس بر خداوند! ای جان من، خداوند را ستایش کن. 1
Alleluia. Of Haggai and Zachariah.
آری، تا زنده‌ام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستایش خواهم کرد. 2
Praise the Lord, O my soul. I will praise the Lord with my life. I will sing psalms to my God as long as I shall be. Do not trust in the leaders,
بر رهبران انسانی توکل نکنید؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند. 3
in the sons of men, in whom there is no salvation.
وقتی آنها می‌میرند به خاک باز می‌گردند و تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب می‌شود! 4
His spirit will depart, and he will return to his earth. In that day, all their thoughts will perish.
اما خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددکار اوست و امیدش بر یهوه، خدای او می‌باشد، 5
Blessed is he whose help is the God of Jacob: his hope is in the Lord God himself,
همان خدایی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، آفرید. او خدایی است که همیشه نسبت به وعده‌هایش امین می‌ماند، 6
who made heaven and earth, the sea, and all the things that are in them.
به داد مظلومان می‌رسد، و گرسنگان را سیر می‌کند. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد، 7
He preserves the truth forever. He executes judgment for those who suffer injury. He provides food for the hungry. The Lord releases those who are bound.
چشمان کوران را باز می‌کند و آنان را که زیر بار مشقت خم شده‌اند، راست می‌گرداند. خداوند عادلان را دوست دارد، 8
The Lord enlightens the blind. The Lord sets upright those who have been thrown down. The Lord loves the just.
از غریبان محافظت می‌کند، از یتیمان و بیوه‌زنان نگهداری می‌نماید؛ اما نقشه‌های شریران را نقش بر آب می‌کند. 9
The Lord watches over new arrivals. He will support the orphan and the widow. And he will destroy the ways of sinners.
خداوند تا ابد سلطنت می‌نماید. ای اورشلیم، خدای تو در طی تمام دورانها حکمرانی خواهد کرد. خداوند را سپاس باد! 10
The Lord shall reign forever: your God, O Zion, from generation to generation.

< مزامیر 146 >