مزامیر 146

1 سپاس بر خداوند! ای جان من، خداوند را ستایش کن.

Angraeng to pakoeh ah. Aw ka hinghaih, Angraeng to pakoeh ah.

2 آری، تا زنده‌ام خداوند را سپاس خواهم گفت؛ تا نفس دارم خدای خود را ستایش خواهم کرد.

Ka hing thung Angraeng to ka pakoeh han; ka hing thung boih ka Sithaw pakoehhaih laa to ka sak han.

3 بر رهبران انسانی توکل نکنید؛ آنها همگی فانی هستند و قادر به نجات دادن نیستند.

long angraengnawk to oep hmah, kami doeh oep hmah; nihcae mah abomh o thai mak ai.

4 وقتی آنها می‌میرند به خاک باز می‌گردند و تمام نقشه‌هایشان نقش بر آب می‌شود!

Nihcae loe duek naah long ah ni amlaem o let; to naah nihcae poekhaihnawk boih to anghmat.

5 اما خوشا به حال کسی که خدای یعقوب مددکار اوست و امیدش بر یهوه، خدای او می‌باشد،

Jakob ih Sithaw to bomkung ah suem kami, a oephaih to angmah ih Angraeng Sithaw khaeah suem kami loe tahamhoih,

6 همان خدایی که آسمان و زمین و دریا و آنچه را که در آنهاست، آفرید. او خدایی است که همیشه نسبت به وعده‌هایش امین می‌ماند،

Anih mah ni long hoi van, tuipui hoi athung ah kaom hmuennawk boih to sak; anih loe dungzan khoek to oepthoh;

7 به داد مظلومان می‌رسد، و گرسنگان را سیر می‌کند. خداوند اسیران را آزاد می‌سازد،

pacaekthlaek ih kaminawk to toenghaih hoiah lok a caek; zok amthlam kaminawk to buh a paek. Angraeng mah ni thongkrah kaminawk to loisak.

8 چشمان کوران را باز می‌کند و آنان را که زیر بار مشقت خم شده‌اند، راست می‌گرداند. خداوند عادلان را دوست دارد،

Angraeng mah mikmaengnawk to mik amtuengsak moe, poek pahnaem kaminawk to tapom tahang; katoeng kaminawk to Angraeng mah palung.

9 از غریبان محافظت می‌کند، از یتیمان و بیوه‌زنان نگهداری می‌نماید؛ اما نقشه‌های شریران را نقش بر آب می‌کند.

Angraeng mah angvinnawk to toep moe, ampa tawn ai kami hoi lamhmainawk to pacah; toe kasae kaminawk ih loklam loe buenglueng tamlet ah ohsak.

10 خداوند تا ابد سلطنت می‌نماید. ای اورشلیم، خدای تو در طی تمام دورانها حکمرانی خواهد کرد. خداوند را سپاس باد!

Angraeng loe dungzan khoek to Angraeng ah om tih; Aw Zion, na Sithaw mah adungnawk boih khoek to uk tih. Angraeng to saphaw oh.