< مزامیر 145 >

سرود ستایش داوود. ای خدا، ای پادشاه من، تو را گرامی خواهم داشت و تا ابد ستایشت خواهم کرد! 1
Ein lovsong av David. Eg vil upphøgja deg, min Gud, du konge, og eg vil lova namnet ditt æveleg og alltid.
هر روز تو را خواهم پرستید و تا ابد نامت را سپاس خواهم گفت! 2
Kvar dag vil eg lova deg, og eg vil prisa namnet ditt æveleg og alltid.
ای خداوند، تو بی‌نهایت عظیم هستی و درخور ستایشی؛ عظمت تو فوق قدرت درک انسانی است. 3
Stor er Herren og mykje lovsungen, og hans storleik er uransakleg.
اعمال تو را مردم روی زمین نسل اندر نسل خواهند ستود و از کارهای تو تعریف خواهند کرد. 4
Ei ætt skal lova dine verk for ei onnor, og dine storverk skal dei forkynna.
من از شوکتِ پرجلال عظمت تو سخن خواهم گفت و در کارهای عجیب و شگفت‌انگیزت تفکر خواهم کرد. 5
Di høge og herlege æra og dine underverk vil eg grunda på.
کارهای مقتدرانهٔ تو ورد زبان آنها خواهد بود و من عظمت تو را بیان خواهم نمود. 6
Um dine sterke, skræmelege gjerningar skal dei tala, og dine storverk vil eg fortelja um.
آنها دربارهٔ مهربانی بی‌حد تو سخن خواهند گفت و من عدالت تو را خواهم ستود. 7
Minne-ord um din store godleik skal dei lata strøyma ut, og di rettferd skal dei lovsyngja.
خداوند بخشنده و مهربان است. او دیر غضبناک می‌شود و سرشار از محبت است. 8
Nådig og miskunnsam er Herren, langmodig og stor i miskunn.
خداوند برای همگان نیکوست. و تمام کارهایش توأم با محبت است. 9
Herren er god imot alle, og han miskunnar alle sine verk.
ای خداوند، همهٔ مخلوقاتت تو را ستایش خواهند کرد و همهٔ مقدّسانت تو را سپاس خواهند گفت. 10
Alle dine verk skal prisa deg, Herre, og dine trugne lova deg.
آنها از شکوه ملکوت تو تعریف خواهند کرد و از قدرت تو سخن خواهند گفت، 11
Um herlegdomen i ditt rike skal dei tala, og ditt velde skal dei forkynna,
به طوری که همه متوجهٔ عظمت کارهای تو و شکوه ملکوتت خواهند شد. 12
til å kunngjera dine velduge verk for menneskjeborni, og den strålande herlegdom i ditt rike.
پادشاهی تو جاودانی است و سلطنت تو نسل اندر نسل. خداوند امین است نسبت به همۀ وعده‌های خود، و پر از محبت، نسبت به همۀ کارهای دست خویش. 13
Ditt rike er eit rike for alle ævor, og ditt herredøme varer gjenom alle ætter.
خداوند همهٔ کسانی را که در زحمتند یاری می‌دهد و دست افتادگان را می‌گیرد و بر می‌خیزاند. 14
Herren er stydjar alle som fell, og han reiser alle som er nedbøygde.
ای خداوند، چشمان همهٔ موجودات به تو دوخته شده است تا روزی آنها را به موقع به آنها برسانی. 15
Alle vender augo sine ventande til deg, og du gjev deim deira føda i si tid.
دست پربرکت خود را به سوی آنها دراز می‌کنی و نیاز همگان را برآورده می‌سازی. 16
Du let upp handi og mettar alt levande med hugnad.
خداوند در تمام کارهایش عادل و مهربان است. 17
Herren er rettferdig på alle sine vegar og miskunnsam i alle sine verk.
خداوند به آنانی که او را به راستی و صداقت طلب می‌کنند نزدیک است. 18
Herren er nær hjå alle deim som kallar på honom, alle som kallar på honom i sanning.
خداوند آرزوی کسانی را که او را گرامی می‌دارند برآورده می‌سازد و دعای آنها را شنیده، ایشان را نجات می‌بخشد. 19
Han gjer etter deira ynskje som ottast honom, og han høyrer deira rop og frelser deim.
خداوند دوستداران خویش را محفوظ می‌دارد، اما بدکاران را نابود می‌کند. 20
Herren varar alle deim som elskar honom, men alle ugudlege tyner han.
از دهان من همیشه شکرگزاری خداوند شنیده خواهد شد! باشد که همهٔ مخلوقات نام مقدّس او را تا ابد سپاس گویند! 21
Min munn skal mæla um Herrens pris, og alt kjøt skal lova hans heilage namn i all æva og alltid.

< مزامیر 145 >