< مزامیر 145 >

سرود ستایش داوود. ای خدا، ای پادشاه من، تو را گرامی خواهم داشت و تا ابد ستایشت خواهم کرد! 1
Ein Lob Davids. Ich will dich erheben, mein Gott, du König, und deinen Namen loben immer und ewiglich.
هر روز تو را خواهم پرستید و تا ابد نامت را سپاس خواهم گفت! 2
Ich will dich täglich loben und deinen Namen rühmen immer und ewiglich.
ای خداوند، تو بی‌نهایت عظیم هستی و درخور ستایشی؛ عظمت تو فوق قدرت درک انسانی است. 3
Der HERR ist groß und sehr löblich, und seine Größe ist unausforschlich.
اعمال تو را مردم روی زمین نسل اندر نسل خواهند ستود و از کارهای تو تعریف خواهند کرد. 4
Kindeskinder werden deine Werke preisen und von deiner Gewalt sagen.
من از شوکتِ پرجلال عظمت تو سخن خواهم گفت و در کارهای عجیب و شگفت‌انگیزت تفکر خواهم کرد. 5
Ich will reden von deiner herrlichen, schönen Pracht und von deinen Wundern,
کارهای مقتدرانهٔ تو ورد زبان آنها خواهد بود و من عظمت تو را بیان خواهم نمود. 6
daß man soll sagen von deinen herrlichen Taten und daß man erzähle deine Herrlichkeit;
آنها دربارهٔ مهربانی بی‌حد تو سخن خواهند گفت و من عدالت تو را خواهم ستود. 7
daß man preise deine große Güte und deine Gerechtigkeit rühme.
خداوند بخشنده و مهربان است. او دیر غضبناک می‌شود و سرشار از محبت است. 8
Gnädig und barmherzig ist der HERR, geduldig und von großer Güte.
خداوند برای همگان نیکوست. و تمام کارهایش توأم با محبت است. 9
Der HERR ist allen gütig und erbarmt sich aller seiner Werke.
ای خداوند، همهٔ مخلوقاتت تو را ستایش خواهند کرد و همهٔ مقدّسانت تو را سپاس خواهند گفت. 10
Es sollen dir danken, HERR, alle deine Werke und deine Heiligen dich loben
آنها از شکوه ملکوت تو تعریف خواهند کرد و از قدرت تو سخن خواهند گفت، 11
und die Ehre deines Königreiches rühmen und von deiner Gewalt reden,
به طوری که همه متوجهٔ عظمت کارهای تو و شکوه ملکوتت خواهند شد. 12
daß den Menschenkindern deine Gewalt kund werde und die herrliche Pracht deines Königreichs.
پادشاهی تو جاودانی است و سلطنت تو نسل اندر نسل. خداوند امین است نسبت به همۀ وعده‌های خود، و پر از محبت، نسبت به همۀ کارهای دست خویش. 13
Dein Reich ist ein ewiges Reich, und deine Herrschaft währet für und für.
خداوند همهٔ کسانی را که در زحمتند یاری می‌دهد و دست افتادگان را می‌گیرد و بر می‌خیزاند. 14
Der HERR erhält alle, die da fallen, und richtet auf alle, die niedergeschlagen sind.
ای خداوند، چشمان همهٔ موجودات به تو دوخته شده است تا روزی آنها را به موقع به آنها برسانی. 15
Aller Augen warten auf dich, und du gibst ihnen ihre Speise zu seiner Zeit.
دست پربرکت خود را به سوی آنها دراز می‌کنی و نیاز همگان را برآورده می‌سازی. 16
Du tust deine Hand auf und erfüllst alles, was lebt, mit Wohlgefallen.
خداوند در تمام کارهایش عادل و مهربان است. 17
Der HERR ist gerecht in allen seinen Wegen und heilig in allen seinen Werken.
خداوند به آنانی که او را به راستی و صداقت طلب می‌کنند نزدیک است. 18
Der HERR ist nahe allen, die ihn anrufen, allen, die ihn mit Ernst anrufen.
خداوند آرزوی کسانی را که او را گرامی می‌دارند برآورده می‌سازد و دعای آنها را شنیده، ایشان را نجات می‌بخشد. 19
Er tut, was die Gottesfürchtigen begehren, und hört ihr Schreien und hilft ihnen.
خداوند دوستداران خویش را محفوظ می‌دارد، اما بدکاران را نابود می‌کند. 20
Der HERR behütet alle, die ihn lieben, und wird vertilgen alle Gottlosen.
از دهان من همیشه شکرگزاری خداوند شنیده خواهد شد! باشد که همهٔ مخلوقات نام مقدّس او را تا ابد سپاس گویند! 21
Mein Mund soll des HERRN Lob sagen, und alles Fleisch lobe seinen heiligen Namen immer und ewiglich.

< مزامیر 145 >