مزامیر 145

1 سرود ستایش داوود. ای خدا، ای پادشاه من، تو را گرامی خواهم داشت و تا ابد ستایشت خواهم کرد!

Ein Loblied Davids. / Ah, dich will ich rühmen, mein Gott, du König, / Und deinen Namen preisen immer und ewig.

2 هر روز تو را خواهم پرستید و تا ابد نامت را سپاس خواهم گفت!

Beharrlich will ich dich preisen / Und deinen Namen loben immer und ewig.

3 ای خداوند، تو بی‌نهایت عظیم هستی و درخور ستایشی؛ عظمت تو فوق قدرت درک انسانی است.

Groß ist Jahwe und sehr preiswürdig, / Seine Größe ist unergründlich.

4 اعمال تو را مردم روی زمین نسل اندر نسل خواهند ستود و از کارهای تو تعریف خواهند کرد.

Das eine Geschlecht rühmt deine Werke dem andern, / Man macht deine großen Taten kund.

5 من از شوکتِ پرجلال عظمت تو سخن خواهم گفت و در کارهای عجیب و شگفت‌انگیزت تفکر خواهم کرد.

Hoheitsvoll ist deine herrliche Pracht, / Deine Wunder will ich besingen.

6 کارهای مقتدرانهٔ تو ورد زبان آنها خواهد بود و من عظمت تو را بیان خواهم نمود.

Wie soll man reden von deinem gewaltig erhabnen Tun! / Von deiner Größe will ich erzählen.

7 آنها دربارهٔ مهربانی بی‌حد تو سخن خواهند گفت و من عدالت تو را خواهم ستود.

So soll man auch deiner Güte gedenken / Und ob deiner Gerechtigkeit jauchzen.

8 خداوند بخشنده و مهربان است. او دیر غضبناک می‌شود و سرشار از محبت است.

Gnädig ist Jahwe und barmherzig, / Langmütig und sehr gütig.

9 خداوند برای همگان نیکوست. و تمام کارهایش توأم با محبت است.

Tiefhuldreich erweist sich Jahwe allen / Und erbarmt sich all seiner Werke.

10 ای خداوند، همهٔ مخلوقاتت تو را ستایش خواهند کرد و همهٔ مقدّسانت تو را سپاس خواهند گفت.

Jauchzen sollen dir, Jahwe, all deine Werke, / Deine Frommen sollen dich preisen.

11 آنها از شکوه ملکوت تو تعریف خواهند کرد و از قدرت تو سخن خواهند گفت،

Kundmachen sollen sie deines Königtums Herrlichkeit / Und reden von deiner Macht.

12 به طوری که همه متوجهٔ عظمت کارهای تو و شکوه ملکوتت خواهند شد.

Loben sollen sie seine großen Taten vor den Menschenkindern / Und seines Königtums rühmliche Pracht.

13 پادشاهی تو جاودانی است و سلطنت تو نسل اندر نسل. خداوند امین است نسبت به همۀ وعده‌های خود، و پر از محبت، نسبت به همۀ کارهای دست خویش.

Mit ewiger Dauer besteht dein Königreich, / Deine Herrschaft währet für und für.

14 خداوند همهٔ کسانی را که در زحمتند یاری می‌دهد و دست افتادگان را می‌گیرد و بر می‌خیزاند.

Stützt nicht Jahwe alle, die fallen, / Hilft er nicht allen Gebeugten auf?

15 ای خداوند، چشمان همهٔ موجودات به تو دوخته شده است تا روزی آنها را به موقع به آنها برسانی.

Aller Augen schaun empor zu dir: / Du gibst ihnen Nahrung zur rechten Zeit.

16 دست پربرکت خود را به سوی آنها دراز می‌کنی و نیاز همگان را برآورده می‌سازی.

Freundlich öffnest du deine Hand / Und sättigst alles Lebendge mit dem, was ihm gefällt.

17 خداوند در تمام کارهایش عادل و مهربان است.

Zeigt sich nicht Jahwe gerecht in seinem Walten / Und gütig in all seinem Tun?

18 خداوند به آنانی که او را به راستی و صداقت طلب می‌کنند نزدیک است.

Kommt Jahwe nicht nahe allen, die ihn anrufen, / Allen, die ihn anrufen in Treue?

19 خداوند آرزوی کسانی را که او را گرامی می‌دارند برآورده می‌سازد و دعای آنها را شنیده، ایشان را نجات می‌بخشد.

Recht erfüllen wird er, was seine Frommen begehren; / Er hört ihr Schrein und wird ihnen helfen.

20 خداوند دوستداران خویش را محفوظ می‌دارد، اما بدکاران را نابود می‌کند.

Schützt Jahwe doch alle, die ihn lieben; / Alle Frevler aber wird er vertilgen.

21 از دهان من همیشه شکرگزاری خداوند شنیده خواهد شد! باشد که همهٔ مخلوقات نام مقدّس او را تا ابد سپاس گویند!

Tönen soll mein Mund von Jahwes Lob, / Und alles Fleisch preise seinen heiligen Namen immer und ewig!