مزامیر 144

1 مزمور داوود. سپاس بر خداوند که تکیه‌گاه من است و در میدان جنگ به من قوت و مهارت می‌بخشد.

Ko e Saame ʻa Tevita. Ke monūʻia pē ʻa Sihova ko hoku makatuʻu, ʻaia ʻoku ne ako ki hoku nima ketau, mo hoku louhiʻi nima ke tau:

2 او همیشه با من مهربان بوده است. او سپر و قلعهٔ پناهگاه من است و مرا نجات می‌بخشد. بر او توکل دارم، زیرا قوم مرا زیر فرمان من نگه می‌دارد.

Ko hoku leleiʻanga, mo ʻeku kolo: mo hoku fale māʻolunga, mo hoku fakamoʻui; ko hoku fakaū, pea ko ia ʻoku ou falala ki ai; ʻoku ne fakamoʻulaloaʻi hoku kakai kiate au.

3 ای خداوند، انسان چیست که به او توجه نمایی؟ بنی‌آدم چه ارزشی دارد که به فکر او باشی؟

‌ʻE Sihova, ko e hā ʻae tangata, ʻoku ke tokanga ai kiate ia! Pe ko e foha ʻoe tangata, koeʻuhi ʻoku ke finangalo kiate ia!

4 عمر او دمی بیش نیست؛ روزهای زندگی‌اش همچون سایه می‌گذرد.

‌ʻOku tatau ʻae tangata mo e meʻa vaʻinga: ko hono ngaahi ʻaho ʻoku hangē ko e ʻata ʻoku mole atu.

5 ای خداوند، آسمان را بشکاف و فرود بیا! کوهها را لمس کن تا از آنها دود برخیزد.

Ofeʻi hifo, ʻE Sihova, ho ngaahi langi, pea ke hāʻele hifo: ala ki he ngaahi moʻunga, pea tenau kohu ai.

6 رعد و برق بفرست و دشمنانت را پراکنده ساز؛ تیرهایت را پرتاب کن و آنها را از پای درآور!

Lī atu ʻae ʻuhila, pea fakamovete ʻakinautolu: fanaʻi atu hoʻo ngaahi ngahau, mo fakaʻauha ʻakinautolu.

7 دستت را از آسمان دراز کن و مرا نجات ده، مرا از میان آبهای عمیق نجات ده، از دست اجنبیان نجات ده.

Fekau mai ho nima mei ʻolunga; fakamoʻui au, mo fakahaofi au mei he ngaahi vai lahi, mei he nima ʻoe fānau ʻae muli;

8 دهان آنها پر از دروغ است؛ قسم می‌خورند که حقیقت را خواهند گفت، اما دروغ می‌گویند.

‌ʻAkinautolu ʻoku lea ʻaki ʻe honau ngutu ʻae vaʻinga, pea ko honau nima toʻomataʻu ko e nima toʻomataʻu ʻoe loi.

9 ای خدا، تو را سرودی تازه می‌سرایم! سرودم را با نغمهٔ بربطِ دَه‌تار برای تو می‌سرایم!

‌ʻE ʻOtua, te u hiva ʻaki ʻae hiva foʻou kiate koe: te u hiva fakamālō kiate koe ʻaki ʻae saliteli mo e meʻa faiva ʻoku filo ʻe hongofulu.

10 تو پادشاهان را نجات می‌دهی و خدمتگزارت داوود را از دم شمشیر می‌رهانی!

Ko ia ia ʻoku ne foaki ʻae fakamoʻui ki he ngaahi tuʻi: ʻoku ne fakamoʻui ʻa Tevita ko ʻene tamaioʻeiki mei he heletā ʻoe kovi.

11 مرا از دست دشمن ظالم برهان؛ مرا از چنگ این بیگانگانی که سخنانشان سراسر دروغ است نجات ده!

Fakamoʻui au, mo fakahaofi au mei he nima ʻoe fānau ʻae muli; ʻakinautolu ʻoku lea ʻaki ʻe honau ngutu ʻae vaʻinga, pea ko honau nima toʻomataʻu ko e nima toʻomataʻu ʻoe loi:

12 باشد که پسران ما رشد کرده، همچون درختان تنومند و قدبلند شوند و دختران ما مانند پیکرهای سنگی خوش‌تراشِ قصر پادشاه گردند!

Koeʻuhi ke tatau homau ngaahi foha mo e ngaahi ʻakau naʻe tupu ʻi heʻenau talavou; ke tatau homau ngaahi ʻofefine mo e ngaahi maka ʻoe tuliki, kuo tā ʻo fakatatau mo e fale fakaʻeiʻeiki:

13 باشد که انبارهای ما از انواع محصولات پر شود و گوسفندانمان در صحراها هزاران هزار بره بزایند!

Koeʻuhi ke pito ai homau ngaahi feleoko, ʻoku ʻomi mei ai ʻae meʻakai kehekehe kotoa pē: ke fānau ʻemau ngaahi fanga sipi ʻi he lauʻi afe mo e lauʻi mano ʻi homau ngaahi hala:

14 باشد که گاوانمان باردار شده، بدون زحمت بزایند! باشد که در کوچه‌هایمان صدای آه و ناله نباشد!

Ke mālohi ai ʻemau fanga pulu tangata ke ngāue; ke ʻoua naʻa ai ʻae ʻoho mai, pē ʻae hola kituaʻā; ke ʻoua naʻa ai ha lāunga ʻi homau ngaahi hala.

15 خوشا به حال قومی که چنین وضعی دارند و یهوه خدای ایشان است!

‌ʻOku monūʻia ʻae kakai ko ia, ʻaia ʻoku pehē: ʻio, ʻoku monūʻia ʻae kakai ko ia, ʻoku ʻOtua ʻaki ʻa Sihova.