مزامیر 144

1 مزمور داوود. سپاس بر خداوند که تکیه‌گاه من است و در میدان جنگ به من قوت و مهارت می‌بخشد.

Psalmus David. Adversus Goliath. [Benedictus Dominus Deus meus, qui docet manus meas ad prælium, et digitos meos ad bellum.

2 او همیشه با من مهربان بوده است. او سپر و قلعهٔ پناهگاه من است و مرا نجات می‌بخشد. بر او توکل دارم، زیرا قوم مرا زیر فرمان من نگه می‌دارد.

Misericordia mea et refugium meum; susceptor meus et liberator meus; protector meus, et in ipso speravi, qui subdit populum meum sub me.

3 ای خداوند، انسان چیست که به او توجه نمایی؟ بنی‌آدم چه ارزشی دارد که به فکر او باشی؟

Domine, quid est homo, quia innotuisti ei? aut filius hominis, quia reputas eum?

4 عمر او دمی بیش نیست؛ روزهای زندگی‌اش همچون سایه می‌گذرد.

Homo vanitati similis factus est; dies ejus sicut umbra prætereunt.

5 ای خداوند، آسمان را بشکاف و فرود بیا! کوهها را لمس کن تا از آنها دود برخیزد.

Domine, inclina cælos tuos, et descende; tange montes, et fumigabunt.

6 رعد و برق بفرست و دشمنانت را پراکنده ساز؛ تیرهایت را پرتاب کن و آنها را از پای درآور!

Fulgura coruscationem, et dissipabis eos; emitte sagittas tuas, et conturbabis eos.

7 دستت را از آسمان دراز کن و مرا نجات ده، مرا از میان آبهای عمیق نجات ده، از دست اجنبیان نجات ده.

Emitte manum tuam de alto: eripe me, et libera me de aquis multis, de manu filiorum alienorum:

8 دهان آنها پر از دروغ است؛ قسم می‌خورند که حقیقت را خواهند گفت، اما دروغ می‌گویند.

quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera iniquitatis.

9 ای خدا، تو را سرودی تازه می‌سرایم! سرودم را با نغمهٔ بربطِ دَه‌تار برای تو می‌سرایم!

Deus, canticum novum cantabo tibi; in psalterio decachordo psallam tibi.

10 تو پادشاهان را نجات می‌دهی و خدمتگزارت داوود را از دم شمشیر می‌رهانی!

Qui das salutem regibus, qui redemisti David servum tuum de gladio maligno,

11 مرا از دست دشمن ظالم برهان؛ مرا از چنگ این بیگانگانی که سخنانشان سراسر دروغ است نجات ده!

eripe me, et erue me de manu filiorum alienorum, quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera iniquitatis.

12 باشد که پسران ما رشد کرده، همچون درختان تنومند و قدبلند شوند و دختران ما مانند پیکرهای سنگی خوش‌تراشِ قصر پادشاه گردند!

Quorum filii sicut novellæ plantationes in juventute sua; filiæ eorum compositæ, circumornatæ ut similitudo templi.

13 باشد که انبارهای ما از انواع محصولات پر شود و گوسفندانمان در صحراها هزاران هزار بره بزایند!

Promptuaria eorum plena, eructantia ex hoc in illud; oves eorum fœtosæ, abundantes in egressibus suis;

14 باشد که گاوانمان باردار شده، بدون زحمت بزایند! باشد که در کوچه‌هایمان صدای آه و ناله نباشد!

boves eorum crassæ. Non est ruina maceriæ, neque transitus, neque clamor in plateis eorum.

15 خوشا به حال قومی که چنین وضعی دارند و یهوه خدای ایشان است!

Beatum dixerunt populum cui hæc sunt; beatus populus cujus Dominus Deus ejus.]