مزامیر 142

1 قصیدۀ داوود دربارۀ زمانی که در غار بود. دعا. با صدای بلند نزد خداوند فریاد می‌زنم و درخواست کمک می‌نمایم.

Nzembo ya Davidi. Maloba na ye tango azalaki kati na ebombamelo ya mabanga. Na mongongo makasi, nazali koganga epai na Yawe; na mongongo makasi, nazali kobondela Yawe.

2 تمام شکایات خود را به حضور او می‌آورم و مشکلات خود را برای او بازگو می‌کنم.

Natalisi likambo na ngai liboso na Ye, natandi pasi na ngai liboso na Ye.

3 وقتی جانم به لب می‌رسد او به کمکم می‌شتابد و راهی پیش پایم می‌نهد. دشمنانم بر سر راه من دام می‌گذارند.

Soki molimo na ngai elembi kati na ngai, Yo oyebi epai nazali kokende. Batieli ngai motambo na nzela oyo nazali kotambola.

4 به اطراف خود نگاه می‌کنم و می‌بینم کسی نیست که مرا کمک کند. پناهی ندارم و کسی به فکر من نیست.

Bwaka miso na ngambo ya loboko ya mobali mpe tala! Moto ata moko te ayebi ngai lisusu, nazali lisusu na ekimelo te, moto ata moko te azali komitungisa na tina na ngai!

5 ای خداوند، نزد تو فریاد برمی‌آورم، و می‌گویم، «تویی پناهگاه من. در زندگی، تنها تو را آرزو دارم.

Yawe, nagangi epai na Yo! Nalobi: « Ozali ebombamelo na ngai, libula na ngai kati na mokili ya bato ya bomoi! »

6 فریادم را بشنو، زیرا بسیار درمانده هستم. مرا از دست دشمنانم برهان، زیرا آنها بسیار قویتر از من هستند.

Yoka koganga na ngai, pamba te nazali na pasi makasi! Kangola ngai wuta na maboko ya banyokoli na ngai, pamba te baleki ngai na makasi.

7 مرا از این پریشانی و اسارت آزاد کن، تا تو را به سبب خوبی‌هایی که برایم کرده‌ای در جمع عادلان ستایش کنم.»

Bimisa ngai na boloko mpo ete nasanzola Kombo na Yo! Bato ya sembo bakoya kozingela ngai sima na Yo kosalela ngai bolamu.