مزامیر 142
| قصیدۀ داوود دربارۀ زمانی که در غار بود. دعا. با صدای بلند نزد خداوند فریاد می‌زنم و درخواست کمک می‌نمایم. | 1 |
Ra Anumzamofontega ranke hu'na kezanetue. Ana nehu'na Ra Anumzamo asunku hunanteno naza haniegu agritega ranke hu'na nunamuna nehue.
| تمام شکایات خود را به حضور او می‌آورم و مشکلات خود را برای او بازگو می‌کنم. | 2 |
Anumzamofo avuga knazani'a eri'na ne-ena, knazani'aramina Agri avure eri'na eme nesamue.
| وقتی جانم به لب می‌رسد او به کمکم می‌شتابد و راهی پیش پایم می‌نهد. دشمنانم بر سر راه من دام می‌گذارند. | 3 |
Nagu'amo'ma tusi knama nehigenka, nagra na'a hugahufi Kagra ko nagenka antahinka hu'nane. Nagrama kama vanoma nehufina vahe'mo'za nagri nazerinakura krifua eme anagi fraki'naze.
| به اطراف خود نگاه می‌کنم و می‌بینم کسی نیست که مرا کمک کند. پناهی ندارم و کسی به فکر من نیست. | 4 |
Vahe'mo'zama eme naza hanagu navua omente emente hu'noanagi, mago vahe'mo'e huno eme naza osu'ne. Ana hige'na fra'ma kisanua kumaku hake'noanagi, mago vahe'mo'e huno asunkura hunanteno naza osu'ne.
| ای خداوند، نزد تو فریاد برمی‌آورم، و می‌گویم، «تویی پناهگاه من. در زندگی، تنها تو را آرزو دارم. | 5 |
Ra Anumzamoka naza huogu Kagritega nunamuna nehuanki, Kagrake'za fra'ma kisanua kumara mani'nane hu'na nehuankinka, ofri'na kase'fama hu'na manisanua kna'afina Kagrake'za nomani zanifina manigahane.
| فریادم را بشنو، زیرا بسیار درمانده هستم. مرا از دست دشمنانم برهان، زیرا آنها بسیار قویتر از من هستند. | 6 |
Naza huogu'ma krafagema nehuana, kagesa antenka antahinamio. Na'ankure ranknazamo narefitege'na mani'noanki, nazeri havizama hunaku'ma narotagoma nehaza vahe zamazampintira nagu'vazinka ete navro. Na'ankure zamagri hankavemo'a, nagri hankavea agatere'ne.
| مرا از این پریشانی و اسارت آزاد کن، تا تو را به سبب خوبی‌هایی که برایم کرده‌ای در جمع عادلان ستایش کنم.» | 7 |
Nagrira kinafintira katufenanto. Ana'ma hananke'na Kagri kagia ahena susu nehu'na humuse hugantegahue. Nagri'ma rama'a knare kavukvama hunantana avu'ava zanku, Kagri kavu'kava zama amage'ma nentaza vahe'mo'za e'za eme nazeri kagigahaze.
