مزامیر 141

1 مزمور داوود. ای خداوند، تو را به یاری می‌طلبم، پس نزد من بشتاب! وقتی فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، صدای مرا بشنو!

A PSALM OF DAVID. O YHWH, I have called You, hurry to me, Give ear [to] my voice when I call to You.

2 بگذار دعای من مانند بخور در حضورت پذیرفته شود، و برافراشتن دستهایم به سوی تو، همچون قربانی شامگاهی باشد.

My prayer is prepared—incense before You, The lifting up of my hands—the evening present.

3 ای خداوند، تو مراقب سخنان من باش و زبانم را نگاه دار.

Set, O YHWH, a watch for my mouth, Watch over the door of my lips.

4 هر نوع تمایل بد را از من دور کن، مبادا با مردان بدکار مرتکب اعمال زشت شوم و در بزم آنها شرکت کنم.

Do not incline my heart to an evil thing, To habitually do actions in wickedness, Working iniquity with men, Indeed, I do not eat of their pleasant things.

5 بگذار مرد عادل مرا بزند که لطفی در حق من خواهد بود؛ بگذار مرا تأدیب و تنبیه کند که برایم افتخار خواهد بود و از آن اِبا نخواهم کرد. اما با بدکاران مخالفت خواهم کرد و دعا خواهم کرد که به سزای اعمالشان برسند.

The righteous beat me [in] kindness. And reprove me, My head does not disallow oil of the head, For my prayer [is] still about their distress.

6 وقتی رهبران این بدکاران از صخره‌ها به پایین پرتاب شوند، آنگاه سخنان مرا خواهند شنید و خواهند فهمید که درست است.

Their judges have been released by the sides of a rock, And they have heard my sayings, For they have been pleasant.

7 استخوانهایشان مانند سنگهایی که در اثر خیش زدن پخش می‌شوند، به هر سو پراکنده خواهند شد. (Sheol h7585)

As one tilling and ripping up in the land, Have our bones been scattered at the command of Saul. (Sheol h7585)

8 ای خداوند، از تو انتظار کمک دارم. تو پناهگاه من هستی. نگذار بدکاران مرا از بین ببرند.

But to You, O YHWH, my Lord, [are] my eyes, In You I have trusted, Do not make my soul bare.

9 مرا از دام و تلهٔ شروران برهان.

Keep me from the trap they laid for me, Even snares of workers of iniquity.

10 بگذار من جان به در برم، اما آنان در دام خود گرفتار شوند.

The wicked fall in their dragnets together, until I pass over!