< مزامیر 141 >

مزمور داوود. ای خداوند، تو را به یاری می‌طلبم، پس نزد من بشتاب! وقتی فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، صدای مرا بشنو! 1
A Psalm. Of David. Lord, I have made my cry to you; come to me quickly; give ear to my voice, when it goes up to you.
بگذار دعای من مانند بخور در حضورت پذیرفته شود، و برافراشتن دستهایم به سوی تو، همچون قربانی شامگاهی باشد. 2
Let my prayer be ordered before you like a sweet smell; and let the lifting up of my hands be like the evening offering.
ای خداوند، تو مراقب سخنان من باش و زبانم را نگاه دار. 3
O Lord, keep a watch over my mouth; keep the door of my lips.
هر نوع تمایل بد را از من دور کن، مبادا با مردان بدکار مرتکب اعمال زشت شوم و در بزم آنها شرکت کنم. 4
Keep my heart from desiring any evil thing, or from taking part in the sins of the evil-doers with men who do wrong: and let me have no part in their good things.
بگذار مرد عادل مرا بزند که لطفی در حق من خواهد بود؛ بگذار مرا تأدیب و تنبیه کند که برایم افتخار خواهد بود و از آن اِبا نخواهم کرد. اما با بدکاران مخالفت خواهم کرد و دعا خواهم کرد که به سزای اعمالشان برسند. 5
Let the upright give me punishment; and let the god-fearing man put me in the right way; but I will not let the oil of sinners come on my head: when they do evil I will give myself to prayer.
وقتی رهبران این بدکاران از صخره‌ها به پایین پرتاب شوند، آنگاه سخنان مرا خواهند شنید و خواهند فهمید که درست است. 6
When destruction comes to their judges by the side of the rock, they will give ear to my words, for they are sweet.
استخوانهایشان مانند سنگهایی که در اثر خیش زدن پخش می‌شوند، به هر سو پراکنده خواهند شد. (Sheol h7585) 7
Our bones are broken up at the mouth of the underworld, as the earth is broken by the plough. (Sheol h7585)
ای خداوند، از تو انتظار کمک دارم. تو پناهگاه من هستی. نگذار بدکاران مرا از بین ببرند. 8
But my eyes are turned to you, O Lord God: my hope is in you; let not my soul be given up to death.
مرا از دام و تلهٔ شروران برهان. 9
Keep me from the net which they have put down for me, and from the designs of the workers of evil.
بگذار من جان به در برم، اما آنان در دام خود گرفتار شوند. 10
Let the sinners be taken in the nets which they themselves have put down, while I go free.

< مزامیر 141 >