مزامیر 140
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، مرا از دست مردان شرور نجات ده! مرا از دست ظالمان محفوظ نگاه دار! | 1 |
Au chef des chantres. Psaume de David. Éternel, délivre-moi des hommes méchants! Préserve-moi des hommes violents,
| آنها تنها به شرارت می‌اندیشند و همواره در فکر بر پا کردن نزاع هستند. | 2 |
Qui méditent de mauvais desseins dans leur cœur, Et sont toujours prêts à faire la guerre!
| زبانشان مانند نیش مار سمی تند و تیز است و زهر مار از لبانشان می‌چکد. | 3 |
Ils aiguisent leur langue comme un serpent, Ils ont sous leurs lèvres un venin d’aspic. (Pause)
| ای خداوند، مرا از دست مردان شرور محفوظ نگه دار. مرا از دست مردان ظالم که برای سرنگونی من نقشه می‌کشند، حفظ فرما. | 4 |
Éternel, garantis-moi des mains du méchant! Préserve-moi des hommes violents, Qui méditent de me faire tomber!
| مردان متکبر بر سر راه من دام می‌گذارند، بندهای تور خود را پهن می‌کنند تا مرا گرفتار سازند. | 5 |
Des orgueilleux me tendent un piège et des filets, Ils placent des rets le long du chemin, Ils me dressent des embûches. (Pause)
| ای خداوند، من تو را خدای خود می‌دانم. فریاد مرا بشنو و به داد من برس. | 6 |
Je dis à l’Éternel: Tu es mon Dieu! Éternel, prête l’oreille à la voix de mes supplications!
| ای یهوه، خداوند من، تو قوت و نجات من هستی. تو سر مرا در روز جنگ محفوظ داشتی. | 7 |
Éternel, Seigneur, force de mon salut! Tu couvres ma tête au jour du combat.
| ای خداوند، نگذار بدکاران به مراد دل خود برسند و کامیاب شده، مغرور شوند. | 8 |
Éternel, n’accomplis pas les désirs du méchant, Ne laisse pas réussir ses projets, de peur qu’il ne s’en glorifie! (Pause)
| بگذار آنچه بر ضد من اندیشیده‌اند بر سر خودشان بیاید. | 9 |
Que sur la tête de ceux qui m’environnent Retombe l’iniquité de leurs lèvres!
| ای کاش پاره‌های آتش بر سرشان بریزد و آنها را بسوزاند، ای کاش به چاه عمیق افکنده شوند و هرگز از آن بیرون نیایند. | 10 |
Que des charbons ardents soient jetés sur eux! Qu’il les précipite dans le feu, Dans des abîmes, d’où ils ne se relèvent plus!
| ای کاش آنان که به ناحق به دیگران تهمت می‌زنند، کامیاب نشوند. ای کاش شخص ظالم به‌وسیلۀ ظلم و شرارت خودش نابود شود. | 11 |
L’homme dont la langue est fausse ne s’affermit pas sur la terre; Et l’homme violent, le malheur l’entraîne à sa perte.
| خداوندا، می‌دانم که تو به داد ستمدیدگان خواهی رسید و حق آنان را از ظالمان خواهی گرفت. | 12 |
Je sais que l’Éternel fait droit au misérable, Justice aux indigents.
| ای خداوند، عادلان نام تو را ستایش خواهند کرد و صالحان در حضور تو خواهند زیست. | 13 |
Oui, les justes célébreront ton nom, Les hommes droits habiteront devant ta face.
