مزامیر 14
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. کسی که فکر می‌کند خدایی نیست، ابله است. چنین شخصی فاسد است و دست به کارهای پلید می‌زند و هیچ نیکی در او نیست. | 1 |
To the chief Musician, A Psalm of David. The fool hath said in his heart, There is no God. They are corrupt, they have done abominable works, there is none that doeth good.
| خداوند از آسمان به انسانها نگاه می‌کند تا شخص فهمیده‌ای بیابد که طالب خدا باشد. | 2 |
The LORD looked down from heaven upon the children of men, to see if there were any that did understand, and seek God.
| اما همه گمراه شده‌اند، همه فاسد گشته‌اند، نیکوکاری نیست، حتی یک نفر. | 3 |
They are all gone aside, they are all together become filthy: there is none that doeth good, no, not one.
| آیا این بدکاران شعور ندارند؟ آنها که قوم مرا مانند نان می‌بلعند و می‌خورند و هرگز خداوند را نمی‌طلبند؟ | 4 |
Have all the workers of iniquity no knowledge? who eat up my people as they eat bread, and call not upon the LORD.
| ولی وحشت، آنها را فرا می‌گیرد زیرا خدا با درستکاران است. | 5 |
There were they in great fear: for God is in the generation of the righteous.
| بله، وقتی بدکاران امید آدم بیچاره را نقش بر آب می‌کنند، خداوند او را در پناه خود می‌گیرد. | 6 |
Ye have shamed the counsel of the poor, because the LORD is his refuge.
| کاش که نجات برای اسرائیل از صهیون فرا می‌رسید و خداوند سعادت گذشته را به قوم خود باز می‌گردانید! بگذار یعقوب شادی کند و اسرائیل به وجد آید! | 7 |
O that the salvation of Israel were come out of Zion! when the LORD bringeth back the captivity of his people, Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.
