مزامیر 14
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. کسی که فکر می‌کند خدایی نیست، ابله است. چنین شخصی فاسد است و دست به کارهای پلید می‌زند و هیچ نیکی در او نیست. | 1 |
For the leader. Of David. Fools say in their heart, “There is no God.” Vile, hateful their life is; not one does good.
| خداوند از آسمان به انسانها نگاه می‌کند تا شخص فهمیده‌ای بیابد که طالب خدا باشد. | 2 |
From heaven the Lord looks out on humans, to see if any are wise, and care for God.
| اما همه گمراه شده‌اند، همه فاسد گشته‌اند، نیکوکاری نیست، حتی یک نفر. | 3 |
But all have turned bad, the taint is on all; not one does good, no, not one.
| آیا این بدکاران شعور ندارند؟ آنها که قوم مرا مانند نان می‌بلعند و می‌خورند و هرگز خداوند را نمی‌طلبند؟ | 4 |
Have they learned their lesson, those workers of evil? Who ate up my people, eating, devouring, never calling to the Lord.
| ولی وحشت، آنها را فرا می‌گیرد زیرا خدا با درستکاران است. | 5 |
Sore afraid will they be; for God is among those who are righteous,
| بله، وقتی بدکاران امید آدم بیچاره را نقش بر آب می‌کنند، خداوند او را در پناه خود می‌گیرد. | 6 |
you may mock the plans of the poor, but the Lord is their refuge.
| کاش که نجات برای اسرائیل از صهیون فرا می‌رسید و خداوند سعادت گذشته را به قوم خود باز می‌گردانید! بگذار یعقوب شادی کند و اسرائیل به وجد آید! | 7 |
If only help from Zion would come for Israel! When the Lord brings his people a change of fortune, how glad will be Jacob, and Israel how joyful!
