< مزامیر 14 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. کسی که فکر می‌کند خدایی نیست، ابله است. چنین شخصی فاسد است و دست به کارهای پلید می‌زند و هیچ نیکی در او نیست. 1
The fool hath said in his heart, There is no Elohim. They are corrupt, they have done abominable works, there is none that doeth good.
خداوند از آسمان به انسانها نگاه می‌کند تا شخص فهمیده‌ای بیابد که طالب خدا باشد. 2
YHWH looked down from heaven upon the children of men, to see if there were any that did understand, and seek Elohim.
اما همه گمراه شده‌اند، همه فاسد گشته‌اند، نیکوکاری نیست، حتی یک نفر. 3
They are all gone aside, they are all together become filthy: there is none that doeth good, no, not one.
آیا این بدکاران شعور ندارند؟ آنها که قوم مرا مانند نان می‌بلعند و می‌خورند و هرگز خداوند را نمی‌طلبند؟ 4
Have all the workers of iniquity no knowledge? who eat up my people as they eat bread, and call not upon YHWH.
ولی وحشت، آنها را فرا می‌گیرد زیرا خدا با درستکاران است. 5
There were they in great fear: for Elohim is in the generation of the righteous.
بله، وقتی بدکاران امید آدم بیچاره را نقش بر آب می‌کنند، خداوند او را در پناه خود می‌گیرد. 6
Ye have shamed the counsel of the poor, because YHWH is his refuge.
کاش که نجات برای اسرائیل از صهیون فرا می‌رسید و خداوند سعادت گذشته را به قوم خود باز می‌گردانید! بگذار یعقوب شادی کند و اسرائیل به وجد آید! 7
Oh that the salvation of Israel were come out of Zion! when YHWH bringeth back the captivity of his people, Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.

< مزامیر 14 >