مزامیر 14

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. کسی که فکر می‌کند خدایی نیست، ابله است. چنین شخصی فاسد است و دست به کارهای پلید می‌زند و هیچ نیکی در او نیست.

The fool has said in his heart, There is no God. They are corrupt. They have done abominable works. There is none that does good.

2 خداوند از آسمان به انسانها نگاه می‌کند تا شخص فهمیده‌ای بیابد که طالب خدا باشد.

Jehovah looked down from heaven upon the sons of men to see if there were any who understood, who sought after God.

3 اما همه گمراه شده‌اند، همه فاسد گشته‌اند، نیکوکاری نیست، حتی یک نفر.

They are all gone aside. They are together become filthy. There is none who does good, no, not one.

4 آیا این بدکاران شعور ندارند؟ آنها که قوم مرا مانند نان می‌بلعند و می‌خورند و هرگز خداوند را نمی‌طلبند؟

Have all the workers of iniquity no knowledge, who eat up my people as they eat bread, and call not upon Jehovah?

5 ولی وحشت، آنها را فرا می‌گیرد زیرا خدا با درستکاران است.

There they were in great fear, for God is in the generation of the righteous.

6 بله، وقتی بدکاران امید آدم بیچاره را نقش بر آب می‌کنند، خداوند او را در پناه خود می‌گیرد.

Ye put to shame the counsel of the poor because Jehovah is his refuge.

7 کاش که نجات برای اسرائیل از صهیون فرا می‌رسید و خداوند سعادت گذشته را به قوم خود باز می‌گردانید! بگذار یعقوب شادی کند و اسرائیل به وجد آید!

O that the salvation of Israel came out of Zion! When Jehovah brings back the captivity of his people, then Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.