مزامیر 139
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. | 1 |
Az éneklőmesternek, Dávid zsoltára. Uram, megvizsgáltál engem, és ismersz.
| تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. | 2 |
Te ismered ülésemet és felkelésemet, messziről érted gondolatomat.
| تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. | 3 |
Járásomra és fekvésemre ügyelsz, minden útamat jól tudod.
| حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. | 4 |
Mikor még nyelvemen sincs a szó, immár egészen érted azt Uram!
| مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. | 5 |
Elől és hátul körülzártál engem, és fölöttem tartod kezedet.
| شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. | 6 |
Csodálatos előttem e tudás, magasságos, nem érthetem azt.
| از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ | 7 |
Hová menjek a te lelked elől és a te orczád elől hova fussak?
| اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585) | 8 |
Ha a mennybe hágok fel, ott vagy; ha a Seolba vetek ágyat, ott is jelen vagy. (Sheol h7585)
| اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، | 9 |
Ha a hajnal szárnyaira kelnék, és a tenger túlsó szélére szállanék:
| در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. | 10 |
Ott is a te kezed vezérelne engem, és a te jobbkezed fogna engem.
| اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، | 11 |
Ha azt mondom: A sötétség bizonyosan elborít engem és a világosság körülöttem éjszaka lesz,
| نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. | 12 |
A sötétség sem borít el előled, és fénylik az éjszaka, mint a nappal; a sötétség olyan, mint a világosság.
| تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. | 13 |
Bizony te alkottad veséimet, te takargattál engem anyám méhében.
| تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است. | 14 |
Magasztallak, hogy csodálatosan megkülönböztettél. Csodálatosak a te cselekedeteid! és jól tudja ezt az én lelkem.
| وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ | 15 |
Nem volt elrejtve előtted az én csontom, mikor titokban formáltattam és idomíttattam, mintegy a föld mélyében.
| حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. | 16 |
Látták szemeid az én alaktalan testemet, és könyvedben ezek mind be voltak írva: a napok is, a melyeken formáltatni fognak; holott egy sem volt még meg közülök.
| خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای! | 17 |
És nékem milyen kedvesek a te gondolataid, oh Isten! Mily nagy azoknak summája!
| حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم. | 18 |
Számlálgatom őket: többek a fövénynél; felserkenek s mégis veled vagyok.
| خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! | 19 |
Vajha elvesztené Isten a gonoszt! Vérszopó emberek, fussatok el tőlem!
| خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند. | 20 |
A kik gonoszul szólnak felőled, és nevedet hiába veszik fel, a te ellenségeid.
| پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ | 21 |
Ne gyűlöljem-é, Uram, a téged gyűlölőket? Az ellened lázadókat ne útáljam-é?
| آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! | 22 |
Teljes gyűlölettel gyűlölöm őket, ellenségeimmé lettek!
| خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. | 23 |
Vizsgálj meg engem, oh Isten, és ismerd meg szívemet! Próbálj meg engem, és ismerd meg gondolataimat!
| ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. | 24 |
És lásd meg, ha van-e nálam a gonoszságnak valamilyen útja? és vezérelj engem az örökkévalóság útján!
