مزامیر 139
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. | 1 |
Dem Musikmeister. Von David. Ein Psalm. Jahwe, du erforschest und kennst mich.
| تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. | 2 |
Du weißt mein Sitzen und mein Aufstehen; du verstehst meine Gedanken von ferne.
| تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. | 3 |
Mein Gehen und mein Liegen prüfst du und bist vertraut mit allen meinen Wegen.
| حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. | 4 |
Denn es ist kein Wort auf meiner Zunge, das du, Jahwe, nicht schon durchaus kennst.
| مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. | 5 |
Hinten und vorn hast du mich umschlossen und legtest auf mich deine Hand.
| شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. | 6 |
Die Erkenntnis ist mir zu wunderbar, zu hoch - ich werde ihrer nicht mächtig!
| از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ | 7 |
Wohin soll ich gehen vor deinem Geist und wohin fliehen vor deinem Angesicht?
| اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585) | 8 |
Stiege ich zum Himmel empor, so bist du dort, und machte ich die Unterwelt zu meinem Lager, du bist da! (Sheol h7585)
| اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، | 9 |
Nähme ich Flügel der Morgenröte, ließe mich nieder am äußersten Ende des Meers,
| در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. | 10 |
auch da würde deine Hand mich führen, deine Rechte mich erfassen.
| اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، | 11 |
Spräche ich: “Eitel Finsternis möge mich bedecken, und zu Nacht werde das Licht um mich her:
| نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. | 12 |
so würde auch die Finsternis für dich nicht finster sein und die Nacht leuchten wie der Tag: die Finsternis ist wie das Licht.
| تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. | 13 |
Denn du hast mein Innerstes geschaffen, wobst mich im Mutterleibe.
| تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است. | 14 |
Ich preise dich dafür, daß ich erstaunenswürdig ausgezeichnet bin: wunderbar sind deine Werke, und meine Seele erkennt das wohl.
| وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ | 15 |
Mein Gebein war dir nicht verhohlen, als ich im Verborgenen gemacht, in Erdentiefen gewirkt ward.
| حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. | 16 |
Deine Augen sahen mich, als ich noch ein ungestaltetes Klümpchen war; Tage wurden gebildet und insgesamt in dein Buch geschrieben, als noch keiner von ihnen da war.
| خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای! | 17 |
Aber wie schwer sind mir, o Gott, deine Gedanken, wie gewaltig ihre Summen!
| حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم. | 18 |
Wollte ich sie zählen, so würden ihrer mehr sein, als der Sandkörner; erwache ich, so bin ich noch bei dir.
| خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! | 19 |
Ach, daß du doch die Gottlosen töten wolltest, Gott, und die Blutgierigen von mir weichen müßten,
| خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند. | 20 |
die sich arglistig wider dich empören, die deinen Namen freventlich aussprechen.
| پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ | 21 |
Sollte ich nicht hassen, Jahwe, die dich hassen, und nicht Ekel empfinden an denen, die sich wider dich auflehnen?
| آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! | 22 |
Mit vollendetem Hasse hasse ich sie, als Feinde gelten sie mir.
| خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. | 23 |
Erforsche mich, Gott, und erkenne mein Herz; prüfe mich und erkenne meine Gedanken!
| ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. | 24 |
Und siehe, ob ein Weg, der zu Schmerzen führt, bei mir zu finden sei, und leite mich auf ewigem Wege!
