مزامیر 139
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. | 1 |
Dem Vorsänger. Von David, ein Psalm. Jehova! Du hast mich erforscht und erkannt.
| تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. | 2 |
Du kennst mein Sitzen und mein Aufstehen, du verstehst meine Gedanken von ferne.
| تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. | 3 |
Du sichtest mein Wandeln und mein Liegen und bist vertraut mit allen meinen Wegen.
| حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. | 4 |
Denn das Wort ist noch nicht auf meiner Zunge, siehe, Jehova, du weißt es ganz.
| مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. | 5 |
Von hinten und von vorn hast du mich eingeengt, und auf mich gelegt deine Hand.
| شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. | 6 |
Kenntnis, zu wunderbar für mich, zu hoch: ich vermag sie nicht zu erfassen!
| از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ | 7 |
Wohin sollte ich gehen vor deinem Geiste, und wohin fliehen vor deinem Angesicht?
| اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585) | 8 |
Führe ich auf zum Himmel, du bist da; und bettete ich mir in dem Scheol, siehe, du bist da. (Sheol h7585)
| اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، | 9 |
Nähme ich Flügel der Morgenröte, ließe ich mich nieder am äußersten Ende des Meeres,
| در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. | 10 |
auch daselbst würde deine Hand mich leiten, und deine Rechte mich fassen.
| اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، | 11 |
Und spräche ich: Nur Finsternis möge mich umhüllen, und Nacht werde das Licht um mich her:
| نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. | 12 |
Auch Finsternis würde vor dir nicht verfinstern, und die Nacht würde leuchten wie der Tag, die Finsternis wäre wie das Licht.
| تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. | 13 |
Denn du besaßest meine Nieren; du wobest mich in meiner Mutter Leibe.
| تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است. | 14 |
Ich preise dich darüber, daß ich auf eine erstaunliche, ausgezeichnete Weise gemacht bin. Wunderbar sind deine Werke, und meine Seele weiß es sehr wohl.
| وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ | 15 |
Nicht verhohlen war mein Gebein vor dir, als ich gemacht ward im Verborgenen, gewirkt wie ein Stickwerk in den untersten Örtern der Erde.
| حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. | 16 |
Meinen Keim sahen deine Augen, und in dein Buch waren sie alle eingeschrieben; während vieler Tage wurden sie gebildet, als nicht eines von ihnen war.
| خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای! | 17 |
Und wie köstlich sind mir deine Gedanken, o Gott! Wie gewaltig sind ihre Summen!
| حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم. | 18 |
Wollte ich sie zählen, ihrer sind mehr als des Sandes. Ich erwache und bin noch bei dir.
| خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! | 19 |
Möchtest du, o Gott, den Gesetzlosen töten! Und ihr Blutmenschen, weichet von mir! ...
| خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند. | 20 |
Sie, die dich nennen zum Verbrechen, die zu Eitlem schwören, deine Feinde.
| پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ | 21 |
Hasse ich nicht, Jehova, die dich hassen, und verabscheue ich nicht, die wider dich aufstehen?
| آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! | 22 |
Mit vollkommenem Hasse hasse ich sie; sie sind Feinde für mich.
| خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. | 23 |
Erforsche mich, Gott, und erkenne mein Herz; prüfe mich und erkenne meine Gedanken!
| ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. | 24 |
Und sieh, ob ein Weg der Mühsal bei mir ist, und leite mich auf ewigem Wege!
