مزامیر 139

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای.

Dem Sangmeister. Ein Psalm Davids. / Jahwe, du hast mich durchforscht und erkannt:

2 تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست.

Du weißt, wann ich sitze und wann ich aufstehe; / Mein Denken und Streben kennst du sogar, / Noch eh es mir klar geworden.

3 تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی.

Du siehst, wann ich wandre und wann ich mich niederlege, / Mit all meinen Wegen bist du vertraut.

4 حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی.

Denn es ist kein Wort auf meiner Zunge — / Sieh, o Jahwe, du weißt es ganz.

5 مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای.

Von allen Seiten hältst du mich umschlossen, / Du hast deine Hand auf mich gelegt.

6 شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم.

Dies Wissen ist mir zu wunderbar, / Zu hoch: ich kann mich ihm nicht entziehn.

7 از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟

Wohin soll ich gehn vor deinem Geist, / Wohin vor deinem Antlitz fliehn?

8 اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585)

Wenn ich in den Himmel stiege — du wärest da; / Und wollt ich mir im Totenreich ein Lager bereiten — / Dort wärest du auch. (Sheol h7585)

9 اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم،

Flög ich auf Flügeln der Morgenröte, / Wollt ich weilen am Ende des Meers:

10 در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد.

Auch da würde deine Hand mich leiten / Und deine Rechte mich fassen.

11 اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم،

Spräche ich: "Dunkel umhülle mich ganz, / Das Licht um mich her: es werde zur Nacht!" —

12 نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است.

Auch Dunkel ist dir nicht zu dunkel; / Die Nacht vielmehr — sie leuchtet sogar wie der Tag, / Das Dunkel ist ebenso wie das Licht.

13 تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی.

Denn du hast meine Nieren gebildet, / Du hast mich gewoben im Mutterleib.

14 تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است.

Ich danke dir, daß ich so erstaunlich wunderbar entstanden bin: / Wunderbar sind ja auch sonst deine Werke, / Und meine Seele erkennt es wohl.

15 وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛

Nicht war dir mein Wesen unbekannt, / Als ich im Verborgnen bereitet ward, / Gewirkt in den Tiefen der Erde.

16 حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی.

Schon meinen Fruchtkeim haben deine Augen gesehn; / Und auf dein Buch wurden alle geschrieben: / Die Tage, die mir bestimmt, / Eh noch einer von ihnen erschienen war.

17 خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای!

Wie sind mir so köstlich, Gott, deine Gedanken, / Wie ist ihre Zahl so gewaltig!

18 حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم.

Wollt ich sie zählen — sie wären mehr als Sand: / Ich bin erwacht und bin noch bei dir.

19 خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید!

Möchtest du doch, Eloah, die Frevler töten! / Und "ihr Blutmenschen, weicht von mir!"

20 خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند.

Sie reden in Arglist von dir, / Mißbrauchen zu Lug deinen Namen — sie, die Feinde!

21 پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟

Sollt ich nicht hassen, Jahwe, die dich hassen, / Nicht Abscheu empfinden vor denen, die dir widerstreben?

22 آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد!

Ich hasse sie mit dem größten Haß: / Sie gelten mir als Feinde.

23 خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان.

Erforsche mich, Gott, und erkenne mein Herz, / Prüf mich, erkenne meine Gedanken!

24 ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما.

Sieh, ob ich neige zu unheilvollem Wandel, / Und leite mich auf den Ewigkeitsweg!