مزامیر 139
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. | 1 |
Au maître-chantre. — Psaume de David. Éternel, tu m'as sondé, et tu m'as connu.
| تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. | 2 |
Tu sais quand je m'assieds et quand je me lève; Tu découvres de loin ma pensée.
| تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. | 3 |
Tu m'observes, soit que je marche, soit que je me couche; Tu as une parfaite connaissance de toutes mes actions.
| حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. | 4 |
Même avant que la parole soit sur ma langue, Déjà, ô Éternel, tu la connais tout entière.
| مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. | 5 |
Tu es à mes côtés, et par derrière et par devant; Tu poses ta main sur moi.
| شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. | 6 |
Une telle science est trop merveilleuse pour moi. Trop élevée pour que je puisse y atteindre!
| از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ | 7 |
Où irais-je loin de ton Esprit, Où fuirais-je loin de ta face?
| اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585) | 8 |
Si je monte aux cieux, tu y es; Si je me couche dans le Sépulcre, t'y voilà! (Sheol h7585)
| اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، | 9 |
Si je prenais les ailes de l'aurore. Et si j'allais demeurer à l'extrémité de la mer,
| در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. | 10 |
Là même, ta main me conduirait. Ta main droite me saisirait!
| اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، | 11 |
Si je dis: «Seules les ténèbres pourront me cacher.» — Alors, la nuit même devient lumière autour de moi.
| نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. | 12 |
Pour toi les ténèbres ne sont pas obscures: La nuit resplendit comme le jour, Et les ténèbres comme la lumière!
| تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. | 13 |
Car c'est toi qui as formé mes reins, Qui m'as tissé dans le sein de ma mère.
| تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است. | 14 |
Je te loue de ce que tu as fait de mon corps Une oeuvre si étonnante et si merveilleuse. Oui, tes oeuvres sont merveilleuses, Et mon âme ne se lasse pas de le reconnaître.
| وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ | 15 |
La structure de mon corps n'était pas ignorée de toi, Lorsque j'étais formé dans le secret, Et tissé comme dans des entrailles souterraines,
| حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. | 16 |
Tes yeux m'ont vu, lorsque je n'étais qu'un peloton. Et sur ton livre étaient inscrits Tous les jours qui m'étaient réservés, Avant qu'un seul de ces jours existât.
| خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای! | 17 |
Que tes pensées me sont précieuses, ô Dieu, Et combien leur nombre est immense!
| حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم. | 18 |
Pourrais-je les compter? Elles sont plus nombreuses que les grains de sable! Quand je me réveille, elles occupent encore mon esprit.
| خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! | 19 |
Dieu, ne feras-tu pas mourir le méchant? Hommes de sang, éloignez-vous de moi!
| خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند. | 20 |
Ils se servent de ton nom pour mal faire; Tes ennemis l'invoquent pour mentir.
| پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ | 21 |
Éternel, comment ne haïrais-je pas ceux qui te haïssent, Et n'aurais-je pas en horreur ceux qui s'élèvent contre toi?
| آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! | 22 |
Je les hais d'une parfaite haine; Je les tiens pour mes ennemis.
| خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. | 23 |
Sonde-moi, ô Dieu fort, et connais mon coeur; Éprouve-moi, et connais mes pensées.
| ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. | 24 |
Regarde si je suis sur une voie funeste. Et conduis-moi dans la voie de l'éternité!
