< مزامیر 139 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. 1
Au maître chantre. Cantique de David. Éternel, tu me pénètres et me connais.
تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. 2
Tu sais quand je m'assieds et quand je me lève, de loin tu découvres ma pensée.
تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. 3
Tu me vois marcher et me reposer, et tu as connaissance de toutes mes voies.
حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. 4
Car la parole n'est pas encore sur ma langue, que déjà, Éternel, tu la connais tout entière.
مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. 5
Tu m'enserres par devant et par derrière, et tu tiens ta main sur moi.
شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. 6
Cette science est une merveille pour moi; elle est trop élevée, je ne puis la saisir.
از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ 7
Où irai-je loin de ton Esprit, et où fuirai-je loin de ta face?
اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585) 8
Si je monte aux Cieux, tu y es; si je prends les Enfers pour ma couche, tu es là! (Sheol h7585)
اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، 9
Si, me soulevant sur les ailes de l'aurore, j'allais me loger au bout de la mer,
در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. 10
là aussi ta main me conduirait, et ta droite me saisirait.
اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، 11
Et si je dis: Qu'autour de moi il n'y ait que ténèbres et que la clarté qui m'entoure se change en nuit!
نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. 12
les ténèbres mêmes ne seront pas sombres pour toi, et la nuit sera claire comme le jour, les ténèbres seront ce qu'est la lumière.
تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. 13
C'est toi en effet qui as formé mes reins, m'as tissé dans le sein maternel.
تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است. 14
je te loue de la merveille de ma structure. Tes œuvres sont merveilleuses, et mon âme le reconnaît profondément.
وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ 15
Mon corps n'était point caché à tes yeux, quand j'étais formé mystérieusement dans les entrailles de la terre, comme des fils qui s'entrelacent.
حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. 16
Quand je n'étais qu'une matière informe, tes yeux me voyaient; et dans ton livre étaient marqués tous ensemble mes jours déjà déterminés, lorsque aucun d'eux n'existait.
خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای! 17
Que tes pensées, ô Dieu, sont incompréhensibles pour moi! que la somme en est immense!
حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم. 18
Veux-je les compter, les grains de sable sont moins nombreux; je m'éveille, et je suis encore avec toi.
خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! 19
O Dieu, puisses-tu faire mourir l'impie! Hommes de sang, éloignez-vous de moi!
خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند. 20
Eux, qui parlent de toi en commettant le crime, disent ton nom pour mentir, ce sont tes ennemis.
پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ 21
Ne haïrais-je pas, Éternel, ceux qui te haïssent, et n'aurais-je pas de l'horreur pour tes adversaires?
آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! 22
Je les hais d'une haine sans réserve; ils sont des ennemis pour moi!
خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. 23
Sonde-moi, ô Dieu, et pénètre mon cœur; éprouve-moi, et connais mes pensées!
ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. 24
Et vois si le chemin que je suis, est celui du crime, et conduis-moi sur la voie des anciens temps!

< مزامیر 139 >