مزامیر 139

1 برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای.

To the Chief Musician, David’s. A Melody. O Yahweh! thou hast searched me, and observed:

2 تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست.

Thou, hast observed my downsitting and mine uprising, Thou hast given heed to my desire, from afar:

3 تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی.

My path and my couch, hast thou examined, and, all my ways, thou well knowest.

4 حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی.

Surely there hath not been a word on my tongue, [but] behold! O Yahweh, thou hast observed it on every side.

5 مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای.

Behind and before, hast thou shut me in, and hast laid upon me thy hand: —

6 شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم.

Knowledge, too wonderful, for me! high, I cannot attain to it!

7 از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟

Whither can I go from thy spirit? or whither, from thy face, can I flee?

8 اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585)

If I ascend the heavens, there, thou art! If I spread out hades as my couch, behold thee! (Sheol h7585)

9 اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم،

If I mount the wings of the dawn, settle down in the region beyond the sea,

10 در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد.

Even there, thy hand shall lead me, and thy right hand shall hold me.

11 اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم،

If I say, Surely, darkness, shall cover me! then, night, is light about me.

12 نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است.

Even darkness, will not conceal from thee, —but, night, like day, will shine, So is the darkness, as the light!

13 تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی.

For, thou, didst possess thyself of my reins, thou didst weave me together in the womb of my mother.

14 تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است.

I thank thee, in that fearfully was my being distinguished, Wonderful are thy works, and, mine own soul, is observing [them] intently!

15 وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛

My substance was not hid from thee, —when I was made in secret, when I was skilfully figured in the lower parts of the earth.

16 حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی.

Mine unfinished substance, thine eyes beheld, and, in thy book, all the parts thereof were written, —the days they should be fashioned! while yet there was not one among them.

17 خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای!

To me, then, how precious have thy desires become, O GOD! How numerous, the heads of them!

18 حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم.

I would recount them! Beyond the sands, they multiply, I rouse myself—and am still with thee.

19 خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید!

Wilt thou not, O GOD, slay the lawless one? Therefore, ye men of bloodshed, depart from me!

20 خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند.

For they speak of thee wickedly, Thy foes lift up [their hand] unto falsehood.

21 پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟

Do I not hate, them who hate thee, O Yahweh? And loathe, them who rise up against thee?

22 آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد!

With completeness of hatred, I hate them, As enemies, have they become to me.

23 خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان.

Search me, O GOD, and observe my heart, Try me, and observe my cares;

24 ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما.

And see if there be any idol-way in me, and lead me in a way age-abiding.