< مزامیر 139 >
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناختهای. | 1 |
To the chief Musician. A Psalm of David. Jehovah, thou hast searched me, and known [me].
تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. | 2 |
Thou knowest my down-sitting and mine uprising, thou understandest my thought afar off;
تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. | 3 |
Thou searchest out my path and my lying down, and art acquainted with all my ways;
حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را میدانی. | 4 |
For there is not yet a word on my tongue, [but] lo, O Jehovah, thou knowest it altogether.
مرا از هر سو احاطه کردهای و دست محافظ خود را بر من نهادهای. | 5 |
Thou hast beset me behind and before, and laid thy hand upon me.
شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. | 6 |
O knowledge too wonderful for me! it is high, I cannot [attain] unto it.
از روح کجا میتوانم بگریزم؟ از حضور تو کجا میتوانم بروم؟ | 7 |
Whither shall I go from thy Spirit? and whither flee from thy presence?
اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol ) | 8 |
If I ascend up into the heavens thou art there; or if I make my bed in Sheol, behold, thou [art there]; (Sheol )
اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، | 9 |
[If] I take the wings of the dawn [and] dwell in the uttermost parts of the sea,
در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. | 10 |
Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.
اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، | 11 |
And if I say, Surely darkness shall cover me, and the light about me be night;
نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. | 12 |
Even darkness hideth not from thee, and the night shineth as the day: the darkness is as the light.
تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. | 13 |
For thou hast possessed my reins; thou didst cover me in my mother's womb.
تو را شکر میکنم که مرا اینچنین شگفتانگیز آفریدهای! با تمام وجود دریافتهام که کارهای تو عظیم و شگفتانگیز است. | 14 |
I will praise thee, for I am fearfully, wonderfully made. Marvellous are thy works; and [that] my soul knoweth right well.
وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل میگرفت و من در نهان نمو میکردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ | 15 |
My bones were not hidden from thee when I was made in secret, curiously wrought in the lower parts of the earth.
حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. | 16 |
Thine eyes did see my unformed substance, and in thy book all [my members] were written; [during many] days were they fashioned, when [as yet] there was none of them.
خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشههایی که تو برای من داشتهای! | 17 |
But how precious are thy thoughts unto me, O God! how great is the sum of them!
حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانههای شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار میشوم کماکان خود را در حضور تو میبینم. | 18 |
[If] I would count them, they are more in number than the sand. When I awake, I am still with thee.
خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! | 19 |
Oh that thou wouldest slay the wicked, O God! And ye men of blood, depart from me.
خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان میآورند و به تو کفر میگویند. | 20 |
For they speak of thee wickedly, they take [thy name] in vain, thine enemies.
پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ | 21 |
Do not I hate them, O Jehovah, that hate thee? and do not I loathe them that rise up against thee?
آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! | 22 |
I hate them with perfect hatred; I account them mine enemies.
خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. | 23 |
Search me, O God, and know my heart; prove me, and know my thoughts;
ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. | 24 |
And see if there be any grievous way in me; and lead me in the way everlasting.