< مزامیر 139 >

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای. 1
大衛的詩,交與伶長。 耶和華啊,你已經鑒察我,認識我。
تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست. 2
我坐下,我起來,你都曉得; 你從遠處知道我的意念。
تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی. 3
我行路,我躺臥,你都細察; 你也深知我一切所行的。
حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی. 4
耶和華啊,我舌頭上的話, 你沒有一句不知道的。
مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای. 5
你在我前後環繞我, 按手在我身上。
شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم. 6
這樣的知識奇妙,是我不能測的, 至高,是我不能及的。
از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟ 7
我往哪裏去躲避你的靈? 我往哪裏逃、躲避你的面?
اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585) 8
我若升到天上,你在那裏; 我若在陰間下榻,你也在那裏。 (Sheol h7585)
اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم، 9
我若展開清晨的翅膀, 飛到海極居住,
در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد. 10
就是在那裏,你的手必引導我; 你的右手也必扶持我。
اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم، 11
我若說:黑暗必定遮蔽我, 我周圍的亮光必成為黑夜;
نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است. 12
黑暗也不能遮蔽我,使你不見, 黑夜卻如白晝發亮。 黑暗和光明,在你看都是一樣。
تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی. 13
我的肺腑是你所造的; 我在母腹中,你已覆庇我。
تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است. 14
我要稱謝你,因我受造,奇妙可畏; 你的作為奇妙,這是我心深知道的。
وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛ 15
我在暗中受造,在地的深處被聯絡; 那時,我的形體並不向你隱藏。
حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی. 16
我未成形的體質,你的眼早已看見了; 你所定的日子,我尚未度一日, 你都寫在你的冊上了。
خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای! 17
上帝啊,你的意念向我何等寶貴! 其數何等眾多!
حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم. 18
我若數點,比海沙更多; 我睡醒的時候,仍和你同在。
خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید! 19
上帝啊,你必要殺戮惡人; 所以,你們好流人血的,離開我去吧!
خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند. 20
因為他們說惡言頂撞你; 你的仇敵也妄稱你的名。
پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟ 21
耶和華啊,恨惡你的,我豈不恨惡他們嗎? 攻擊你的,我豈不憎嫌他們嗎?
آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد! 22
我切切地恨惡他們, 以他們為仇敵。
خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان. 23
上帝啊,求你鑒察我,知道我的心思, 試煉我,知道我的意念,
ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما. 24
看在我裏面有甚麼惡行沒有, 引導我走永生的道路。

< مزامیر 139 >