مزامیر 138

1 مزمور داوود. ای خداوند، از صمیم قلب تو را سپاس می‌گویم. در حضور خدایان تو را شکر می‌کنم.

Исповемся Тебе, Господи, всем сердцем моим, и пред ангелы воспою Тебе, яко услышал еси вся глаголы уст моих:

2 به سوی خانهٔ مقدّس تو خم شده، تو را عبادت می‌کنم و نام تو را به سبب محبت و وفاداریت می‌ستایم. به خاطر نام خود، به تمام وعده‌هایی که می‌دهی عمل می‌کنی.

поклонюся ко храму святому Твоему и исповемся имени Твоему о милости Твоей и истине Твоей, яко возвеличил еси над всем имя Твое святое.

3 هرگاه دعا کنم، جوابم را می‌دهی و به جانم قوت می‌بخشی.

В оньже аще день призову Тя, скоро услыши мя: умножиши мя в души моей силою Твоею.

4 ای خداوند، تمام پادشاهان جهان وقتی وعده‌های تو را بشنوند تو را خواهند ستود.

Да исповедятся Тебе, Господи, вси царие земстии, яко услышаша вся глаголголы уст Твоих:

5 آری، آنان کارهایی را که تو انجام داده‌ای خواهند سرایید زیرا پرشکوه و پرجلال هستی.

и да воспоют в путех Господних, яко велия слава Господня:

6 اگرچه خداوند متعال است، اما به افراد فروتن توجه می‌نماید و کارهای متکبران از نظر او پوشیده نیست.

яко высок Господь, и смиренныя призирает, и высокая издалеча весть.

7 خداوندا، هر چند اکنون در سختی هستم، اما تو مرا خواهی رهانید؛ تو دشمنان مرا مجازات خواهی کرد و مرا با قدرت خویش نجات خواهی داد.

Аще пойду посреде скорби, живиши мя: на гнев враг моих простерл еси руку Твою, и спасе мя десница Твоя.

8 تو کار مرا به کمال خواهی رساند. ای خداوند، محبت تو ابدیست. کاری را که آغاز نموده‌ای به کمال برسان.

Господь воздаст за мя: Господи, милость Твоя во век: дел руку Твоею не презри.