< مزامیر 138 >
مزمور داوود. ای خداوند، از صمیم قلب تو را سپاس میگویم. در حضور خدایان تو را شکر میکنم. | 1 |
Ich bekenne Dich von ganzem Herzen, vor den Göttern singe ich Dir Psalmen.
به سوی خانهٔ مقدّس تو خم شده، تو را عبادت میکنم و نام تو را به سبب محبت و وفاداریت میستایم. به خاطر نام خود، به تمام وعدههایی که میدهی عمل میکنی. | 2 |
Ich will anbeten zum Tempel Deiner Heiligkeit, und bekennen Deinen Namen für Deine Barmherzigkeit, und für Deine Wahrheit, daß über all Deinen Namen Du groß erwiesen hast, Deine Rede.
هرگاه دعا کنم، جوابم را میدهی و به جانم قوت میبخشی. | 3 |
Am Tage, da ich Dich anrief, antwortest Du mir, und erweiterst mir in meiner Seele die Stärke.
ای خداوند، تمام پادشاهان جهان وقتی وعدههای تو را بشنوند تو را خواهند ستود. | 4 |
Bekennen werden Dich, Jehovah, alle Könige der Erde, wenn sie die Reden Deines Mundes hören.
آری، آنان کارهایی را که تو انجام دادهای خواهند سرایید زیرا پرشکوه و پرجلال هستی. | 5 |
Und sie werden singen auf Jehovahs Wegen, daß groß ist Jehovahs Herrlichkeit.
اگرچه خداوند متعال است، اما به افراد فروتن توجه مینماید و کارهای متکبران از نظر او پوشیده نیست. | 6 |
Denn erhöht ist Jehovah und sieht auf den Niedrigen, aber den Hoffärtigen kennt Er aus der Ferne.
خداوندا، هر چند اکنون در سختی هستم، اما تو مرا خواهی رهانید؛ تو دشمنان مرا مجازات خواهی کرد و مرا با قدرت خویش نجات خواهی داد. | 7 |
Gehe ich mitten durch Drangsal, so belebst Du mich, reckst Deine Hand aus wider meiner Feinde Zorn, und rettest mich mit Deiner Rechten.
تو کار مرا به کمال خواهی رساند. ای خداوند، محبت تو ابدیست. کاری را که آغاز نمودهای به کمال برسان. | 8 |
Jehovah wird es für mich durchführen, Jehovah, Deine Barmherzigkeit ist in Ewigkeit. Du wollest Deiner Hände Werk nicht lassen.