مزامیر 138

1 مزمور داوود. ای خداوند، از صمیم قلب تو را سپاس می‌گویم. در حضور خدایان تو را شکر می‌کنم.

A Psalm of David. I will praise thee with my whole heart: before the gods will I sing praise to thee.

2 به سوی خانهٔ مقدّس تو خم شده، تو را عبادت می‌کنم و نام تو را به سبب محبت و وفاداریت می‌ستایم. به خاطر نام خود، به تمام وعده‌هایی که می‌دهی عمل می‌کنی.

I will worship toward thy holy temple, and praise thy name for thy lovingkindness and for thy truth: for thou hast magnified thy word above all thy name.

3 هرگاه دعا کنم، جوابم را می‌دهی و به جانم قوت می‌بخشی.

In the day when I cried thou didst answer me, and strengthen me with strength in my soul.

4 ای خداوند، تمام پادشاهان جهان وقتی وعده‌های تو را بشنوند تو را خواهند ستود.

All the kings of the earth shall praise thee, O LORD, when they hear the words of thy mouth.

5 آری، آنان کارهایی را که تو انجام داده‌ای خواهند سرایید زیرا پرشکوه و پرجلال هستی.

Yea, they shall sing in the ways of the LORD: for great is the glory of the LORD.

6 اگرچه خداوند متعال است، اما به افراد فروتن توجه می‌نماید و کارهای متکبران از نظر او پوشیده نیست.

Though the LORD is high, yet hath he respect to the lowly: but the proud he knoweth afar off.

7 خداوندا، هر چند اکنون در سختی هستم، اما تو مرا خواهی رهانید؛ تو دشمنان مرا مجازات خواهی کرد و مرا با قدرت خویش نجات خواهی داد.

Though I walk in the midst of trouble, thou wilt revive me: thou shalt stretch forth thy hand against the wrath of my enemies, and thy right hand shall save me.

8 تو کار مرا به کمال خواهی رساند. ای خداوند، محبت تو ابدیست. کاری را که آغاز نموده‌ای به کمال برسان.

The LORD will perfect that which concerneth me: thy mercy, O LORD, endureth for ever: forsake not the works of thy own hands.