مزامیر 138

1 مزمور داوود. ای خداوند، از صمیم قلب تو را سپاس می‌گویم. در حضور خدایان تو را شکر می‌کنم.

“A psalm of David.” I will praise thee with my whole heart; Before the gods will I sing praise to thee;

2 به سوی خانهٔ مقدّس تو خم شده، تو را عبادت می‌کنم و نام تو را به سبب محبت و وفاداریت می‌ستایم. به خاطر نام خود، به تمام وعده‌هایی که می‌دهی عمل می‌کنی.

I will worship toward thy holy temple, And praise thy name for thy goodness and thy truth; For thy promise thou hast magnified above all thy name!

3 هرگاه دعا کنم، جوابم را می‌دهی و به جانم قوت می‌بخشی.

In the day when I called, thou didst hear me; Thou didst strengthen me, and encourage my soul.

4 ای خداوند، تمام پادشاهان جهان وقتی وعده‌های تو را بشنوند تو را خواهند ستود.

All the kings of the earth shall praise thee, O LORD! When they hear the promises of thy mouth!

5 آری، آنان کارهایی را که تو انجام داده‌ای خواهند سرایید زیرا پرشکوه و پرجلال هستی.

Yea, they shall sing of the ways of the LORD; For great is the glory of the LORD.

6 اگرچه خداوند متعال است، اما به افراد فروتن توجه می‌نماید و کارهای متکبران از نظر او پوشیده نیست.

The LORD is high, yet he looketh upon the humble, And the proud doth he know from afar.

7 خداوندا، هر چند اکنون در سختی هستم، اما تو مرا خواهی رهانید؛ تو دشمنان مرا مجازات خواهی کرد و مرا با قدرت خویش نجات خواهی داد.

Though I walk through the midst of trouble, thou wilt revive me; Thou wilt stretch forth thy hand against the wrath of my enemies; Thou wilt save me by thy right hand!

8 تو کار مرا به کمال خواهی رساند. ای خداوند، محبت تو ابدیست. کاری را که آغاز نموده‌ای به کمال برسان.

The LORD will perform all things for me; Thy goodness, O LORD! endureth ever: Forsake not the works of thine hands!