مزامیر 138

1 مزمور داوود. ای خداوند، از صمیم قلب تو را سپاس می‌گویم. در حضور خدایان تو را شکر می‌کنم.

I will praise you with my whole heart: before the gods will I sing praise unto you.

2 به سوی خانهٔ مقدّس تو خم شده، تو را عبادت می‌کنم و نام تو را به سبب محبت و وفاداریت می‌ستایم. به خاطر نام خود، به تمام وعده‌هایی که می‌دهی عمل می‌کنی.

I will worship toward your holy temple, and praise your name for your loving kindness and for your truth: for you have magnified your word above all your name.

3 هرگاه دعا کنم، جوابم را می‌دهی و به جانم قوت می‌بخشی.

In the day when I cried you answered me, and strengthened me with strength in my soul.

4 ای خداوند، تمام پادشاهان جهان وقتی وعده‌های تو را بشنوند تو را خواهند ستود.

All the kings of the earth shall praise you, O LORD, when they hear the words of your mouth.

5 آری، آنان کارهایی را که تو انجام داده‌ای خواهند سرایید زیرا پرشکوه و پرجلال هستی.

Yea, they shall sing in the ways of the LORD: for great is the glory of the LORD.

6 اگرچه خداوند متعال است، اما به افراد فروتن توجه می‌نماید و کارهای متکبران از نظر او پوشیده نیست.

Though the LORD be high, yet has he respect unto the lowly: but the proud he knows far off.

7 خداوندا، هر چند اکنون در سختی هستم، اما تو مرا خواهی رهانید؛ تو دشمنان مرا مجازات خواهی کرد و مرا با قدرت خویش نجات خواهی داد.

Though I walk in the midst of trouble, you will revive me: you shall stretch forth your hand against the wrath of mine enemies, and your right hand shall save me.

8 تو کار مرا به کمال خواهی رساند. ای خداوند، محبت تو ابدیست. کاری را که آغاز نموده‌ای به کمال برسان.

The LORD will perfect that which concerns me: your mercy, O LORD, endures for ever: forsake not the works of your own hands.