مزامیر 138

1 مزمور داوود. ای خداوند، از صمیم قلب تو را سپاس می‌گویم. در حضور خدایان تو را شکر می‌کنم.

A psalm of David. I thank you with my whole being; I sing your praises before the heavenly beings.

2 به سوی خانهٔ مقدّس تو خم شده، تو را عبادت می‌کنم و نام تو را به سبب محبت و وفاداریت می‌ستایم. به خاطر نام خود، به تمام وعده‌هایی که می‌دهی عمل می‌کنی.

I bow down before your holy Temple, and I am thankful because of who you are—for your trustworthy love and faithfulness—and for the fact that your promises are even greater than what people expect of you.

3 هرگاه دعا کنم، جوابم را می‌دهی و به جانم قوت می‌بخشی.

On the day I cried out to you for help, you answered me. You encouraged me and made me strong.

4 ای خداوند، تمام پادشاهان جهان وقتی وعده‌های تو را بشنوند تو را خواهند ستود.

All the kings of the earth will praise you, Lord, for they have heard what you have said.

5 آری، آنان کارهایی را که تو انجام داده‌ای خواهند سرایید زیرا پرشکوه و پرجلال هستی.

They will sing about what the Lord has done and about the great glory of the Lord.

6 اگرچه خداوند متعال است، اما به افراد فروتن توجه می‌نماید و کارهای متکبران از نظر او پوشیده نیست.

Though the Lord is high above, he pays attention to the lowly; but he recognizes the proud a long way off.

7 خداوندا، هر چند اکنون در سختی هستم، اما تو مرا خواهی رهانید؛ تو دشمنان مرا مجازات خواهی کرد و مرا با قدرت خویش نجات خواهی داد.

Even though I walk into a great deal of trouble, you protect me. You reach out to defend me from the anger of those who hate me—your strong hand saves me.

8 تو کار مرا به کمال خواهی رساند. ای خداوند، محبت تو ابدیست. کاری را که آغاز نموده‌ای به کمال برسان.

The Lord vindicates me! Lord, your trustworthy love lasts forever! Don't give up on what you have made!