< مزامیر 136 >
خداوند را شکر گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدیست. | 1 |
Danket dem HERRN; denn er ist freundlich, denn seine Güte währet ewiglich.
خدای خدایان را شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست. | 2 |
Danket dem Gott aller Götter, denn seine Güte währet ewiglich.
خدای خدایان را شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست. | 3 |
Danket dem HERRN aller Herren, denn seine Güte währet ewiglich,
او را که معجزات عظیم میکند شکر کنید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 4 |
der große Wunder tut allein, denn seine Güte währet ewiglich;
او را که آسمانها را با حکمت خویش آفرید شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 5 |
der die Himmel weislich gemacht hat, denn seine Güte währet ewiglich;
او را که خشکی را بر آبها قرار داد شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 6 |
der die Erde auf Wasser ausgebreitet hat, denn seine Güte währet ewiglich;
او را که خورشید و ماه را در آسمان آفرید شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 7 |
der große Lichter gemacht hat, denn seine Güte währet ewiglich:
آفتاب را برای فرمانروایی بر روز آفرید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 8 |
Die Sonne, dem Tag vorzustehen, denn seine Güte währet ewiglich,
و ماه و ستارگان را برای فرمانروایی بر شب، زیرا محبتش ابدیست. | 9 |
den Mond und Sterne, der Nacht vorzustehen, denn seine Güte währet ewiglich;
خدا را که پسران ارشد مصریها را کشت شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 10 |
der Ägypten schlug an ihren Erstgeburten, denn seine Güte währet ewiglich
او بنیاسرائیل را از مصر بیرون آورد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 11 |
und führte Israel heraus, denn seine Güte währet ewiglich
با دستی قوی و بازویی بلند چنین کرد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 12 |
durch mächtige Hand und ausgerecktem Arm, denn seine Güte währet ewiglich;
دریای سرخ را شکافت، زیرا محبتش ابدیست؛ | 13 |
der das Schilfmeer teilte in zwei Teile, denn seine Güte währet ewiglich
و بنیاسرائیل را از میان آن عبور داد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 14 |
und ließ Israel hindurchgehen, denn seine Güte währet ewiglich;
فرعون و لشکر او را در دریای سرخ غرق ساخت، زیرا محبتش ابدیست. | 15 |
der Pharao und sein Heer ins Schilfmeer stieß, denn seine Güte währet ewiglich;
او را که قوم خود را در صحرا رهبری کرد شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست. | 16 |
der sein Volk führte in der Wüste, denn seine Güte währet ewiglich;
او پادشاهان بزرگ را زد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 17 |
der große Könige schlug, denn seine Güte währet ewiglich
و شاهان قدرتمند را از بین برد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 18 |
und erwürgte mächtige Könige, denn seine Güte währet ewiglich:
سیحون، پادشاه اموریها، زیرا محبتش ابدیست؛ | 19 |
Sihon, der Amoriter König, denn seine Güte währet ewiglich
و عوج، پادشاه باشان، زیرا محبتش ابدیست؛ | 20 |
und Og, den König von Basan, denn seine Güte währet ewiglich,
سرزمینهای ایشان را به میراث داد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 21 |
und gab ihr Land zum Erbe, denn seine Güte währet ewiglich,
میراثی برای خادم خود اسرائیل، زیرا محبتش ابدیست. | 22 |
zum Erbe seinem Knecht Israel, denn seine Güte währet ewiglich;
خداوندْ ما را در مشکلاتمان به یاد آورد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 23 |
denn er dachte an uns, da wir unterdrückt waren, denn seine Güte währet ewiglich;
او ما را از دست دشمنانمان نجات داد، زیرا محبتش ابدیست. | 24 |
und erlöste uns von unsern Feinden, denn seine Güte währet ewiglich;
او روزی همهٔ جانداران را میرساند، زیرا محبتش ابدیست. | 25 |
der allem Fleisch Speise gibt, denn seine Güte währet ewiglich.
خدای آسمانها را شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست. | 26 |
Dankt dem Gott des Himmels, denn seine Güte währet ewiglich.