< مزامیر 136 >
خداوند را شکر گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدیست. | 1 |
Preiset Jehova! Denn er ist gütig, denn seine Güte währt ewiglich.
خدای خدایان را شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست. | 2 |
Preiset den Gott der Götter, denn seine Güte währt ewiglich.
خدای خدایان را شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست. | 3 |
Preiset den Herrn der Herren! Denn seine Güte währt ewiglich;
او را که معجزات عظیم میکند شکر کنید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 4 |
den, der große Wunder tut, er allein, denn seine Güte währt ewiglich;
او را که آسمانها را با حکمت خویش آفرید شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 5 |
Den, der die Himmel gemacht hat mit Einsicht, denn seine Güte währt ewiglich.
او را که خشکی را بر آبها قرار داد شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 6 |
Den, der die Erde ausgebreitet hat über den Wassern, denn seine Güte währt ewiglich;
او را که خورشید و ماه را در آسمان آفرید شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 7 |
Den, der große Lichter gemacht hat, denn seine Güte währt ewiglich:
آفتاب را برای فرمانروایی بر روز آفرید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 8 |
Die Sonne zur Beherrschung des Tages, denn seine Güte währt ewiglich,
و ماه و ستارگان را برای فرمانروایی بر شب، زیرا محبتش ابدیست. | 9 |
den Mond und die Sterne zur Beherrschung der Nacht, denn seine Güte währt ewiglich;
خدا را که پسران ارشد مصریها را کشت شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست؛ | 10 |
den, der Ägypten schlug an seinen Erstgeborenen, denn seine Güte währt ewiglich,
او بنیاسرائیل را از مصر بیرون آورد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 11 |
und Israel herausführte aus ihrer Mitte, denn seine Güte währt ewiglich,
با دستی قوی و بازویی بلند چنین کرد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 12 |
mit starker Hand und mit ausgestrecktem Arm, denn seine Güte währt ewiglich;
دریای سرخ را شکافت، زیرا محبتش ابدیست؛ | 13 |
den, der das Schilfmeer in zwei Teile zerteilte, denn seine Güte währt ewiglich;
و بنیاسرائیل را از میان آن عبور داد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 14 |
und Israel mitten hindurchgehen ließ, denn seinen Güte währt ewiglich,
فرعون و لشکر او را در دریای سرخ غرق ساخت، زیرا محبتش ابدیست. | 15 |
und den Pharao und sein Heer ins Schilfmeer stürzte, denn seine Güte währt ewiglich;
او را که قوم خود را در صحرا رهبری کرد شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست. | 16 |
den, der sein Volk durch die Wüste führte, denn seine Güte währt ewiglich;
او پادشاهان بزرگ را زد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 17 |
den, der große Könige schlug, denn seine Güte währt ewiglich,
و شاهان قدرتمند را از بین برد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 18 |
und mächtige Könige schlug, denn seine Güte währt ewiglich,
سیحون، پادشاه اموریها، زیرا محبتش ابدیست؛ | 19 |
Sihon, den König der Amoriter, denn seine Güte währt ewiglich,
و عوج، پادشاه باشان، زیرا محبتش ابدیست؛ | 20 |
und Og, den König von Basan, denn seine Güte währt ewiglich,
سرزمینهای ایشان را به میراث داد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 21 |
und ihr Land zum Erbteil gab, denn seine Güte währt ewiglich,
میراثی برای خادم خود اسرائیل، زیرا محبتش ابدیست. | 22 |
zum Erbteil seinem Knechte Israel, denn seine Güte währt ewiglich;
خداوندْ ما را در مشکلاتمان به یاد آورد، زیرا محبتش ابدیست؛ | 23 |
der unser gedachte in unserer Niedrigkeit, denn seine Güte währt ewiglich,
او ما را از دست دشمنانمان نجات داد، زیرا محبتش ابدیست. | 24 |
und uns errettete von unseren Bedrängern, denn seine Güte währt ewiglich;
او روزی همهٔ جانداران را میرساند، زیرا محبتش ابدیست. | 25 |
der Speise gibt allem Fleische, denn seine Güte währt ewiglich.
خدای آسمانها را شکر گویید، زیرا محبتش ابدیست. | 26 |
Preiset den Gott der Himmel! Denn seine Güte währt ewiglich.