مزامیر 133

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. چه خوشایند و چه دلپسند است که قوم خدا به یکدلی با هم زندگی کنند!

Thaburi ya Daudi Nĩ ũhoro mwega atĩa, o na ũrĩ gĩkeno, rĩrĩa andũ a nyũmba ĩmwe maikarania maiguanĩte!

2 یکدلی، همچون روغن خوشبویی است که بر سر «هارون» ریخته می‌شود و بر ریش و ردایش می‌چکد!

Nĩ ta maguta manungi wega maitĩrĩirio mũtwe, makĩnyũrũrũkĩra nderu-inĩ, o nderu-inĩ cia Harũni, makanyũrũrũka nginya ngingo-inĩ ya kanjũ yake.

3 یکدلی، مانند شبنمی است که بر کوه بلند حرمون می‌نشیند و از آنجا بر کوههای اورشلیم فرود می‌آید. در آنجاست که خداوند برکت خود را عنایت می‌کند، برکت زندگی جاوید را.

Ningĩ nĩ ta ime rĩa Herimoni rĩkĩgwĩra Kĩrĩma gĩa Zayuni. Nĩgũkorwo kũu nĩkuo Jehova eranĩire kĩrathimo gĩake, nĩkĩo muoyo wa tene na tene.