مزامیر 133

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. چه خوشایند و چه دلپسند است که قوم خدا به یکدلی با هم زندگی کنند!

Cantique des degrés. Voyez aujourd'hui qu'il est doux, qu'il est aimable d'avoir des frères, d'habiter dans l'union.

2 یکدلی، همچون روغن خوشبویی است که بر سر «هارون» ریخته می‌شود و بر ریش و ردایش می‌چکد!

C'est comme de la myrrhe sur la tête, comme celle qui descendit sur la barbe d'Aaron, et de là sur la frange de son vêtement;

3 یکدلی، مانند شبنمی است که بر کوه بلند حرمون می‌نشیند و از آنجا بر کوههای اورشلیم فرود می‌آید. در آنجاست که خداوند برکت خود را عنایت می‌کند، برکت زندگی جاوید را.

Ou comme la rosée d'Hermon, qui descend sur les montagnes de Sion; parce que là le Seigneur a voulu que fussent la bénédiction et la vie dans tous les siècles.