< مزامیر 133 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. چه خوشایند و چه دلپسند است که قوم خدا به یکدلی با هم زندگی کنند! 1
A Song of Ascents; of David. Behold, how good and how pleasant it is for brethren to dwell together in unity!
یکدلی، همچون روغن خوشبویی است که بر سر «هارون» ریخته می‌شود و بر ریش و ردایش می‌چکد! 2
It is like the precious oil upon the head, that ran down upon the beard, even Aaron’s beard; that came down upon the skirt of his garments;
یکدلی، مانند شبنمی است که بر کوه بلند حرمون می‌نشیند و از آنجا بر کوههای اورشلیم فرود می‌آید. در آنجاست که خداوند برکت خود را عنایت می‌کند، برکت زندگی جاوید را. 3
Like the dew of Hermon, that cometh down upon the mountains of Zion: for there the LORD commanded the blessing, even life for evermore.

< مزامیر 133 >