مزامیر 133

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. چه خوشایند و چه دلپسند است که قوم خدا به یکدلی با هم زندگی کنند!

A song of ascents. Of David. Behold! How good and how pleasant is the dwelling of kindred together!

2 یکدلی، همچون روغن خوشبویی است که بر سر «هارون» ریخته می‌شود و بر ریش و ردایش می‌چکد!

Like precious oil on the head that ran down on the beard, the beard of Aaron, running over the collar of his robe:

3 یکدلی، مانند شبنمی است که بر کوه بلند حرمون می‌نشیند و از آنجا بر کوههای اورشلیم فرود می‌آید. در آنجاست که خداوند برکت خود را عنایت می‌کند، برکت زندگی جاوید را.

like the dew upon Hermon which falls on the mountains of Zion. For there has the Lord ordained blessing – life that is endless.