< مزامیر 133 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. چه خوشایند و چه دلپسند است که قوم خدا به یکدلی با هم زندگی کنند! 1
“A song of the degrees by David.” Behold, how good and how pleasant it is! when brethren dwell closely together [in union]!
یکدلی، همچون روغن خوشبویی است که بر سر «هارون» ریخته می‌شود و بر ریش و ردایش می‌چکد! 2
[It is] like the precious oil upon the head, running down upon the beard, yea, Aaron's beard, which runneth down upon the upper border of his garments;
یکدلی، مانند شبنمی است که بر کوه بلند حرمون می‌نشیند و از آنجا بر کوههای اورشلیم فرود می‌آید. در آنجاست که خداوند برکت خود را عنایت می‌کند، برکت زندگی جاوید را. 3
Like the dew of Chermon, running down upon the mountains of Zion; for there hath the Lord commanded the blessing, even life for evermore.

< مزامیر 133 >