< مزامیر 132 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور 1
Cántico gradual. Acuérdate, Yahvé, en favor de David, de toda su solicitud;
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: 2
cómo juró a Yahvé, e hizo al Fuerte de Jacob este voto:
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، 3
“No entraré yo a morar en mi casa, ni subiré al estrado de mi lecho;
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، 4
no concederé sueño a mis ojos ni descanso a mis párpados,
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» 5
hasta que halle un sitio para Yahvé, una morada para el Fuerte de Jacob.”
در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. 6
He aquí que le oímos mencionar en Efrata, encontrámosle en los campos de Yáar.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» 7
Entrábamos en la morada, para postrarnos ante el escabel de sus pies.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! 8
Oh Yahvé, sube a tu mansión estable, Tú y el Arca de tu majestad.
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! 9
Revístanse de justicia tus sacerdotes y tus santos rebosen de exultación.
ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن. 10
Por amor de David tu siervo no rechaces el rostro de tu ungido.
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد. 11
Yahvé juró a David una firme promesa que no retractará: “Vástago de tu raza pondré sobre tu trono.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. 12
Si tus hijos guardaren mi alianza, y los mandamientos que Yo les enseñare, también los hijos de ellos se sentarán sobre tu trono perpetuamente.”
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی. 13
Porque Yahvé escogió a Sión; la ha querido para morada suya:
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام. 14
“Este es mi reposo para siempre; aquí habitaré porque la he elegido.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. 15
Colmaré su mesa de bendiciones, saciaré de pan a sus pobres.
کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. 16
A sus sacerdotes los vestiré de salud, y sus santos rebosarán de exultación.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. 17
Allí haré reflorecer el cuerno de David, allí preparo una lámpara para mi ungido.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» 18
A sus enemigos vestiré de confusión; mas sobre él refulgirá mi diadema.”

< مزامیر 132 >