< مزامیر 132 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور 1
Svētku dziesma. Kungs, piemini Dāvidu un visas viņa rūpes.
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: 2
Tas Tam Kungam zvērējis un solījies Jēkaba varenajam:
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، 3
Es neiešu sava nama dzīvoklī, es nekāpšu savas gultas cisās;
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، 4
Es nedošu savām acīm miegu redzēt nedz snaust saviem acu vākiem;
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» 5
Līdz kamēr būšu atradis vietu Tam Kungam un mitekli Jēkaba varenajam.
در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. 6
Redzi, mēs par to esam dzirdējuši Efratā, mēs to esam atraduši Jaāra laukos.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» 7
Iesim Viņa mājas vietā un pielūgsim priekš Viņa kāju pamesla.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! 8
Celies, Kungs, uz Savu dusas vietu, Tu un Tavas spēcības šķirsts;
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! 9
Lai Tavi priesteri apģērbjās ar taisnību, un Tavi svētie lai gavilē.
ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن. 10
Neatmet Sava svaidītā vaigu, Sava kalpa Dāvida dēļ.
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد. 11
Tas Kungs Dāvidam tiešām ir zvērējis, no tā Viņš nenovērsīsies: No tavas miesas augļiem būs, ko celšu uz tavu godības krēslu.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. 12
Ja tavi bērni turēs Manu derību un Manu liecību, ko Es tiem mācīšu, tad arī viņu bērni sēdēs uz tava godības krēsla mūžīgi.
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی. 13
Jo Tas Kungs Ciānu ir izredzējis, tur Viņam gribās dzīvot.
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام. 14
Šī ir Mana dusas vieta mūžīgi, šeit Es dzīvošu, jo tās Man gribās.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. 15
Svētīdams Es svētīšu viņas barību un paēdināšu viņas nabagus ar maizi,
کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. 16
Un apģērbšu viņas priesterus ar pestīšanu, un viņas svētie gavilēt gavilēs.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. 17
Tur Es Dāvidam uzcelšu ragu, došu spīdekli Savam svaidītam.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» 18
Viņa ienaidniekus Es apģērbšu ar kaunu, bet viņam ziedēs viņa kronis.

< مزامیر 132 >