مزامیر 132

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور

Ein Stufenlied. Gedenke, Jehova, dem David alle seine Mühsal!

2 که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت:

Welcher Jehova schwur, ein Gelübde tat dem Mächtigen Jakobs:

3 «به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت،

“Wenn ich hineingehe in das Zelt meines Hauses, wenn ich steige auf das Lager meines Bettes;

4 خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم،

wenn ich Schlaf gestatte meinen Augen, Schlummer meinen Augenlidern;

5 تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.»

bis ich eine Stätte finde für Jehova, Wohnungen für den Mächtigen Jakobs!”

6 در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم.

Siehe, wir hörten von ihr in Ephrata, wir fanden sie in dem Gefilde Jaars.

7 گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.»

Lasset uns eingehen in seine Wohnungen, niederfallen vor dem Schemel seiner Füße!

8 ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا!

Stehe auf, Jehova, zu deiner Ruhe, du und die Lade deiner Stärke!

9 باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند!

Laß deine Priester bekleidet werden mit Gerechtigkeit, und deine Frommen jubeln!

10 ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن.

Um Davids, deines Knechtes, willen weise nicht ab das Angesicht deines Gesalbten!

11 تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد.

Jehova hat dem David geschworen in Wahrheit, er wird nicht davon abweichen: “Von der Frucht deines Leibes will ich auf deinen Thron setzen.

12 و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد.

Wenn deine Söhne meinen Bund und meine Zeugnisse bewahren, welche ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne auf deinem Throne sitzen immerdar.”

13 ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی.

Denn Jehova hat Zion erwählt, hat es begehrt zu seiner Wohnstätte:

14 تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام.

Dies ist meine Ruhe immerdar; hier will ich wohnen, denn ich habe es begehrt.

15 آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود.

Seine Speise will ich reichlich segnen, seine Armen mit Brot sättigen.

16 کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند.

Und seine Priester will ich bekleiden mit Heil, und seine Frommen werden laut jubeln.

17 «در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت.

Dort will ich das Horn Davids wachsen lassen, habe eine Leuchte zugerichtet meinem Gesalbten.

18 دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.»

Seine Feinde will ich bekleiden mit Schande, und auf ihm wird seine Krone blühen.