< مزامیر 132 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، داوود و تمام سختیهای او را به یاد آور 1
Ein Stufenlied. / Gedenke, Jahwe, dem David / All die Opfer, die er gebracht.
که چگونه برای خداوند قسم خورد و برای قدیرِ یعقوب نذر کرده، گفت: 2
Er leistete Jahwe einen Schwur, / Gelobte dem starken Gott Jakobs:
«به خانۀ خود نخواهم رفت؛ و در بستر خویش آرام نخواهم گرفت، 3
"Wahrlich, nicht geh ich ins Zelt meines Hauses, / Nicht besteig ich das Bett meines Lagers,
خواب به چشمانم راه نخواهم داد، و نه سنگینی به مژگانم، 4
Nicht gönne ich Schlaf meinen Augen / Noch meinen Wimpern Schlummer:
تا وقتی که مکانی برای ساختن خانه‌ای برای خداوندم بیابم و مسکنی برای قدیرِ یعقوب.» 5
Bis ich eine Stätte für Jahwe gefunden, / Eine Wohnung für Jakobs starken Gott."
در بیت‌لحم راجع به صندوق عهد تو شنیدیم، و در صحرای یعاریم آن را یافتیم. 6
Sieh, wir hörten, sie sei in Efrâta, / Wir haben sie dann in Jaars Gefilden gefunden.
گفتیم: «بیایید به مسکن خداوند وارد شویم، و در پیشگاه او پرستش کنیم.» 7
So laßt uns denn in seine Wohnung gehn, / Uns niederwerfen vor seiner Füße Schemel.
ای خداوند، برخیز و همراه صندوق عهد خود که نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بیا! 8
Auf, Jahwe, begib dich zu deiner Ruhstatt, / Du und die Lade, das Bild deiner Macht!
باشد که کاهنان تو جامهٔ پاکی و راستی را در بر کنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! 9
Deine Priester werden dir dienen in Treue, / Und deine Frommen werden sich freun.
ای خداوند، به خاطر بنده‌ات داوود، پادشاه برگزیده‌ات را ترک نکن. 10
Um Davids, deines Knechtes, willen / Versage nicht deines Gesalbten Bitte!
تو به داوود وعده فرمودی که از نسل او برتخت سلطنت خواهد نشست، و تو به وعده‌ات عمل خواهی کرد. 11
Jahwe hat David geschworen / — Wahr ist's, nicht nimmt er's zurück —: / Von der Frucht deines Leibes / Will ich einen Mann auf den Thron dir setzen.
و نیز به داوود گفتی که اگر فرزندانش از احکام تو اطاعت کنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند کرد. 12
Halten deine Söhne den Bund mit mir / Und mein Zeugnis, das ich sie lehre: / So sollen auch ihre Söhne für immer / Dir auf dem Throne sitzen."
ای خداوند، تو اورشلیم را برگزیده‌ای تا در آن ساکن شوی. 13
Denn Jahwe hat Zion erwählt, / Hat es zu seinem Wohnsitz begehrt:
تو فرمودی: «تا ابد در اینجا ساکن خواهم بود، زیرا اینچنین اراده نموده‌ام. 14
"Dies ist meine Ruhstatt für immer; / Hier will ich bleiben, weil ich es begehrt.
آذوقهٔ این شهر را برکت خواهم داد و فقیرانش را با نان سیر خواهم نمود. 15
Seine Nahrung will ich reichlich segnen, / Seine Armen sättigen mit Brot.
کاهنانش را در خدمتی که می‌کنند برکت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. 16
Seine Priester will ich kleiden in Heil, / Und seine Frommen sollen laut jauchzen.
«در اینجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ مسیح خود را روشن نگه خواهم داشت. 17
Dort laß ich ein Horn für David sprossen: / Meinem Gesalbten hab ich eine Leuchte bereitet.
دشمنان او را با رسوایی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شکوهمند خواهد بود.» 18
Seine Feinde will ich in Schande kleiden, / Aber auf ihm soll glänzen seine Krone."

< مزامیر 132 >